San Michele (eiland)

San Michele (Italiaans: Isola di San Michele) is 'n eiland in die Venesiaanse strandmeer, geleë halfpad tussen die Centro storico, die historiese middestad, en die eiland Murano. San Michele, oorspronklik 'n kloostereiland wat deur Kamaldulensers bewoon is en sedert 1804, toe die Franse owerheid nuwe begrafnisreëls toegepas en teraardebestellings op stedelike kerkhowe om higiëniese redes verbied het, as Venesië se hoofbegraafplaas ontwikkel is (die eerste teraardebestellings het in 1813 plaasgevind), het – nadat dit in 1839 met die naburige eiland San Cristoforo verbind is – 'n oppervlakte van 17,6 hektaar, met 'n lengte van 460 en 'n wydte van 390 meter.

Volgens die sensus van 2001 was daar elf uitsluitlik manlike bewoners, almal Fransiskane-monnike wat die eiland deel met die laaste rusplekke van Venesiane en bekende buitelanders, wat in Venesië oorlede is of wie se sterflike oorskot volgens hul eie wens hierheen geneem is (soos dié van Igor Strawinski, Sergei Diaghilev, Ezra Pound en Joseph Brodsky), asook talle sipressebome. Die laaste groot uitbreiding van die begraafplaas is in 1998 deur die Britse ateljee David Chipperfield Architects ontwerp en in 2017 voltooi.^[1]

San Michele val onder die Rooms-Katolieke parogie San Canciano in die sestiere (historiese stadsdeel) Cannaregio, alhoewel dit administratief deel uitmaak van die sestiere Castello.

1. ↑ davidchipperfield.com: San Michele Cemetery, Venice. Besoek op 10 Maart 2019