Superintelligensie

'n Superintelligensie is 'n hipotetiese agent wat oor intelligensie beskik wat dié van die slimste en mees begaafde menslike verstand ver oortref. "Superintelligensie" kan ook verwys na 'n eienskap van probleemoplossingstelsels (bv. superintelligente taalvertalers of ingenieursassistente) ongeag of hierdie hoëvlak intellektuele bevoegdhede beliggaam is in agente wat in die wêreld optree of nie. 'n Superintelligensie kan ook deur 'n intelligensie-ontploffing geskep word en met 'n tegnologiese singulariteit geassosieer word.

Voormalige Universiteit van Oxford filosoof Nick Bostrom definieer superintelligensie as "enige intellek wat die kognitiewe prestasie van mense in feitlik alle domeine van belang grootliks oorskry".[1] Die program Fritz skiet tekort aan hierdie opvatting van superintelligensie – al is dit baie beter as mense in skaak – omdat Fritz nie beter kan presteer as mense in ander take nie.[2] Na aanleiding van Hutter en Legg, behandel Bostrom superintelligensie as algemene dominansie by doelgerigte gedrag, en laat oop of 'n kunsmatige of menslike superintelligensie vermoëns sal besit soos opsetlikheid (vgl. die Chinese kamerargument) of eerstepersoonsbewussyn (vgl. die moeilike probleem) van bewussyn).

Tegnologiese navorsers stem nie saam oor hoe waarskynlik die hedendaagse menslike intelligensie oortref sal word nie. Sommige argumenteer dat vooruitgang in kunsmatige intelligensie (KI) waarskynlik sal lei tot algemene redenasiestelsels wat nie menslike kognitiewe beperkings het nie. Ander glo dat mense hul biologie sal ontwikkel of direk sal verander om radikaal groter intelligensie te bereik.[3][4] 'n Aantal toekomsstudiescenario's kombineer elemente van albei hierdie moontlikhede, wat daarop dui dat mense waarskynlik met rekenaars sal koppel, of hul gedagtes na rekenaars sal oplaai, op 'n manier wat aansienlike intelligensieversterking moontlik maak.

Sommige navorsers glo dat superintelligensie waarskynlik sal volg kort ná die ontwikkeling van kunsmatige algemene intelligensie. Die eerste algemeen intelligente masjiene sal waarskynlik onmiddellik 'n enorme voordeel inhou in ten minste sommige vorme van verstandelike vermoë, insluitend die kapasiteit van perfekte herroeping, 'n baie beter kennisbasis, en die vermoë om te multitaak op maniere wat nie moontlik is vir biologiese entiteite nie. Dit kan hulle die geleentheid gee om – hetsy as 'n enkele wese of as 'n nuwe spesie – baie magtiger as mense te word, en om hulle te verplaas.[1]

'n Aantal wetenskaplikes en voorspellers pleit daarvoor om vroeë navorsing oor die moontlike voordele en risiko's van menslike en masjienkognitiewe verbetering te prioritiseer, as gevolg van die potensiële sosiale impak van sulke tegnologieë.[5]

  1. 1,0 1,1 Bostrom 2014, Chapter 2.
  2. Bostrom 2014, p. 22.
  3. Pearce, David (2012), Eden, Amnon H.; Moor, James H.; Søraker, Johnny H. et al., eds., "The Biointelligence Explosion: How Recursively Self-Improving Organic Robots will Modify their Own Source Code and Bootstrap Our Way to Full-Spectrum Superintelligence", Singularity Hypotheses, The Frontiers Collection (Berlin, Heidelberg: Springer Berlin Heidelberg): pp. 199–238, doi:10.1007/978-3-642-32560-1_11, ISBN 978-3-642-32559-5, http://link.springer.com/10.1007/978-3-642-32560-1_11, besoek op 2022-01-16 
  4. Gouveia, Steven S., red. (2020). "ch. 4, "Humans and Intelligent Machines: Co-evolution, Fusion or Replacement?", David Pearce". The Age of Artificial Intelligence: An Exploration. Vernon Press. ISBN 978-1-62273-872-4.
  5. Legg 2008, pp. 135–137.

Developed by StudentB