Back برنامج فوياجر Arabic Voyager AST Voyacer proqramı Azerbaijani وویجر برنامه‌سی AZB Касмічная праграма «Вояджэр» Byelorussian Вояджэр (касьмічная праграма) BE-X-OLD Вояджър (програма) Bulgarian ভয়েজার কর্মসূচি Bengali/Bangla Program "Voyager" BS Programa Voyager Catalan

Voyager-program

'n Montage van planete en sommige van die mane wat deur die twee Voyager ruimtetuie besoek en verken is, tesame met sketse van die ruimtetuie self. Die lang antenne wat uit die ruimtetuig steek en die magnetometer se hoofarm is sigbaar. Die planete wat ingesluit is in die skets is Jupiter, Saturnus, Uranus en Neptunes. Voyager 2 is die enigste ruimtetuig wat Jupiter en Saturnus besoek het.

Die Voyager-program is 'n Amerikaanse wetenskaplike ruimteprogram wat twee onbemande ruimtetuie Voyager 1 en Voyager 2 gebruik het om die planete Jupiter, Saturnus, Uranus en Neptunus te besoek wat op daardie stadium in 'n gunstige lyn gelê het. Die twee ruimtetuie is in 1977 gelanseer. Hulle aanvanklike sendings was om slegs planetêre stelsels van Jupiter en Saturnus te bestudeer, tog het Voyager 2 ook vir Uranus en Neptunus verken. Die Voyager-ruimtetuie verken nou die buitenste grense van die heliosfeer in die interstellêre ruimte. Hulle sending is reeds drie keer verleng en hulle hou aan om bruikbare wetenskaplike inligting na die aarde te stuur. Slegs Voyager 2 het nog nabyfoto's van Uranus en Neptunus geneem.

Op 25 Augustus 2012 het data van Voyager 1 aangedui dat dit die eerste mensgemaakte voorwerp is wat die interstellêre ruimte betree het; dit is die verste wat enige persoon of enige iets nog gereis het in die geskiedenis.[1] In 2013 het Voyager 1 met 'n snelheid van 17 km/s relatief tot die son beweeg.[2]

Op 5 November 2019 het data van Voyager 2 aangedui dat dit ook die interstellêre ruimte betree het.[3] Op 4 November 2019 het die wetenskaplikes aangekondig dat Voyager 2 reeds op 5 November 2018 die interstellêre ruimte betree het, 'n gebied van die buitenste ruimte wat glad nie deur die sonnestelsel beïnvloed word nie en dat dit saam met Voyager 1 geklassifiseer word wat reeds in 2012 die interstellêre ruimte betree het.[4][5]

Data en foto's versamel deur die Voyager ruimtetuie se kameras, magnetometer's en ander instrumente het heelwat inligting aangaande die vier reuseplanete en hul mane aan die lig gebring. Nabyfoto's deur die ruimtetuie het Jupiter se komplekse wolkformasies, winde en stormstelsels aan die lig gebring en ook vulkaniese aktiwiteite op sy maan Io ontdek. Daar is gevind dat Saturnus se ringe raaiselagtige knoetse, kinkels en klonte het wat die illusie van vlegwerk skep, met 'n menigte van kleiner ringe. Voyager 2 het 'n wesenlike magnetiese veld om Uranus ontdek asook nog tien mane. Tydens sy verbyvlug van Neptunus het dit drie ringe en ses nuwe mane ontdek, 'n planeet magneetveld en aurora's. Voyager 2 is die enigste ruimtetuig wat beide die twee ysreuse besoek het. In Augustus 2018 het NASA die bestaan van 'n waterstof muur op die rant van die sonnestelsel bevestig, gebaseer op die resultate van die New Horizons, wat reeds in 1992 deur die twee Voyager ruimtetuie bespeur is.[6][7]

Voyager did things no one predicted, found scenes no one expected, and promises to outlive its inventors. Like a great painting or an abiding institution, it has acquired an existence of its own, a destiny beyond the grasp of its handlers. [8] aldus die outeur Stephen J. Pyne.

Die Voyager ruimtetuie is gebou deur die Jet Propulsion Laboratory in die suide van Kalifornië en die projek is gefinansieer deur NASA wat ook die lanserings vanaf Kaap Canaveral, Florida asook die volging en ander koste van die ruimtetuie gefinansieer het.

Die koste van die oorspronklike program was $865 miljoen dollar, en die latere Voyager Interstellêre sending kos 'n ekstra $30 miljoen.[9]

'n Nuwe plan om die twee ruimtetuie beter te bestuur was geïmplementeer in Julie 2019.[10]

  1. ↑ Jpl.Nasa.Gov. "Voyager Enters Interstellar Space - NASA Jet Propulsion Laboratory". Jpl.nasa.gov. Besoek op 14 September 2013.
  2. ↑ "Voyager Mission Operations Status Report # 2013-05-31, Week Ending May 31, 2013". JPL. Besoek op 19 Augustus 2013.
  3. ↑ Brown, Dwayne; Fox, Karen; Cofield, Calia; Potter, Sean (10 Desember 2018). "Release 18-115 - NASA's Voyager 2 Probe Enters Interstellar Space". NASA. Besoek op 10 Desember 2018.
  4. ↑ University of Iowa (4 November 2019). "Voyager 2 reaches interstellar space - Iowa-led instrument detects plasma density jump, confirming spacecraft has entered the realm of the stars". EurekAlert!. Besoek op 4 November 2019.
  5. ↑ Chang, Kenneth (4 November 2019). "Voyager 2's Discoveries From Interstellar Space - In its journey beyond the boundary of the solar wind's bubble, the probe observed some notable differences from its twin, Voyager 1". The New York Times. Besoek op 5 November 2019.
  6. ↑ Gladstone, G. Randall; et al. (7 Augustus 2018). "The Lyman‐α Sky Background as Observed by New Horizons". Geophysical Research Letters. 45 (16): 8022–8028. arXiv:1808.00400. Bibcode:2018GeoRL..45.8022G. doi:10.1029/2018GL078808.
  7. ↑ Letzter, Rafi (9 Augustus 2018). "NASA Spotted a Vast, Glowing 'Hydrogen Wall' at the Edge of Our Solar System". Live Science. Besoek op 10 Augustus 2018.
  8. ↑ "The Fantastic Voyage of Voyager". The Attic. Besoek op 3 Maart 2020.
  9. ↑ "Voyager - Fact Sheet". voyager.jpl.nasa.gov.
  10. ↑ Cofield, Calla (8 Julie 2019). "A New Plan for Keeping NASA's Oldest Explorers Going". NASA. Besoek op 12 Julie 2019.

Developed by StudentB