|
Dr Februar (latiin. Februārius vo februare "reinige") isch sit dr Julianische Kalenderreform im Jahr 45 v. u. Z. dr zweiti Monet vom Jahres-Kalender. Er isch nach em römische Reinigungsfescht Februa benännt worde. Im süddüütsche Schpraachruum, insbesonderi in Öschterriich, Südtirol und dr Pfalz, wird er au Feber gnännt.
Dr Monet umfasst sit dr Auguschteische Kalender-Reform im Jahr 8 in Gemein-Jahre 28 Tääg und in Schaltjahre 29 Tääg. Bis dänn hät dr Februar in Schaltjahre 30 Tääg und in Gmeinjahre 29 Tääg umfasst.
Dr Schalttag isch eigentlich dr 24. Februar, d. h. in Schaltjahre wird nach em 23. Februar en Tag iigschobe, was jedoch nur für di chirchliche Fiirtääg und Namestääg vo Bedüütig isch, wo sich vom 24. Februar und de folgende Tage in Schaltjahre uf de 25. Februar etc. verschiebed.
Dr alti düütschi Name wo i viili Deil vum alemannische Sprochruum no bruucht wird isch Hornig, wil dr riifi Rothirsch in dem Monet siis "Ghörn" (Gweih, Schtange) abwirft und demit aafangt es neus Gweih z schiebe. Wiiteri gebrüüchlichi Näme sind Schmelzmond und Sporkel oder Spörkel gsii. Bi de Gärtner isch früeher d Bezeichnig Taumonat (Taumond) üblich gsii.
D Bezeichnig Narrenmond für de Februar rüehrt daher, dass in dere Ziit di alte Vorfrüehligs- und Fruchtbarkeitsritual abghalte worde sind, um d Dämone vom Winter z vertriibe. Under em Iifluss vo dr Chrischtianisierig sind die uusglassene Fiirlichkeite als Fasnacht uf d Tääg vor em Aschermittwoch beschränkt worde, so dass d Narreziit immer im Februar endet.
Im römische Kalender isch dr Februar uurschprünglich dr letschti Monet gsii. Us dem Grund sind genau dem Monet damals überzähligi Schalttage aaghängt worde, en Bruuch, wo sich dur di julianischi und gregorianischi Kalenderreform dure erhalte hät.
Dr Februar fangt in Nöd-Schaltjahre mit em gliiche Wuchetag wie dr März und dr November aa, in Schaltjahre wie dr August.
Dr Februar fangt immer mit em gliiche Wuchetag wie dr Juni vom Vorjahr aa.
Banktechnisch hät dr Februar wie jede anderi Rechnigsmonet 30 Zinstääg.