Idiofoon (vo altgriechisch ἴδιος (ídios) ‚äige‘, φωνή (phōnḗ) ‚Klang, Doon‘) häisst Sälbstdööner oder Sälbstklinger und bezäichnet e Muusiginstrumänt, wo as Ganzes schwingt und eso dr Klang erzügt oder wo dr Däil, wo dr Klang erzügt nid e gspannti Säite oder Membraan isch. In alle Kulture uf dr ganze Wält git s e se as Rhütmusinstrumänt. Idiofoon wärde mäistens us Holz, Metall oder Stäi gmacht.