Castiello de Lobarre

Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

Castiello de Lobarre
Anvista d'o castiello de Lobarre.
Situación cheografica
Estau
País
'
Situación	Lobarre, Plana de Uesca, Uesca, Aragón
Adreza
Coordenatas
Archidiocesi
Diocesi
Arcipestrau
Advocación
Culto
Orden
Rector
Vicario parroquial
2.º Vicario parroquial
Mosen
Propietario
Administrador
Director
Coste	{{{coste}}}
Visitable
Altaria
Pisos
Amplaria
Largaria
Superficie
Diametro
Aforo
Altaria s.l.m.
Atras
Alcance
Iluminación
Potencia
Arquitectura
Tipo
Estilo	Romanico
Función	Defensivo, administración territorial
Catalogación
Materials
Construcción
Construcción	Sieglos X-XIII, dencima d'una antiga fortaleza romana
Fundador
Inicio
Fin
Inauguración
Destrucción
Arquitecto
Incheniero estructural
Incheniero de servicios
Incheniero civil
Atros
Premios
Pachina web
Localización
Castiello de Lobarre Castiello de Lobarre en Aragón

O castiello de Lobarre^[1] (castillo de Loarre en castellano) ye un castiello medieval aragonés, en o municipio de Lobarre, comarca d'a Plana de Uesca y provincia de Uesca. O castiello, a man d'a ciudat d'Ayerbe, ye a fortaleza en estilo romanico^[2] mas important d'Aragón y de toda Espanya,^[3] y fue declarada Molimento Nacional en 1906. Construito en os sieglos X-XIII, dencima d'una antiga fortaleza romana, o suyo estau de conservación ye perfecto (de fueras d'una parti d'epoca d'o rei de Navarra Sancho Garcés III O Gran, amás antiga d'o castiello),^[3] y ye considerau internacionalment como uno d'os millors eixemplos d'arquitectura civil d'estilo romanico en Europa. Bels autors dicen que ye por a suya posición o mas impresionant de toz (os castiellos) d'Espanya.^[2]

Dende as suyas almenas, ye vesible tota a Plana de Uesca, y a suya función yera a protección d'os territorios d'o reino d'Aragón en as marguins d'o río Galligo y de l'antiga vía romana de Zaragoza ta Biarn, que trescruza la plana que bi ha a o suyo piet antis de dentrar en o curso d'o Galligo. Yera afrontau por o castiello musulmán de Boleya (castiello de Boleya),^[2] que esfendeba as planas agricolas d'o norte de Uesca de l'abance d'o reino d'Aragón, y que resistió a la suya ocupación por o reino d'Aragón dencluso dimpués d'a cayida d'a ciudat de Uesca.^[3]

O castiello de Lobarre ye construito dencima d'un pueyo^[4] de piedra calsinera, sin d'alacez. Asinas, no se li puet fer a zapa d'os alacez, y ista ye una d'as suyas cualidaz esfensibas. L'edificio principal ye rodiau por una muralla con as suyas torres, y o suyo aspecto externo ye o d'una construcción homochenia, encara que i haiga esviellamientos dende os suyos orichens.^[2] Asinas, trobamos repuis romanos u islamicos, encara que tan integraus en o conchunto d'o edificio que o suyo aspecto externo ye unitario y homochenio.^[2] Seguntes diz en a suya obra sobre a Historia de l'arte l'historiador José Pijoan:^[4]

O castiello teneba tamién una función relichiosa, y i teneba dos ilesias construitas una dencima de l'atra, estando a que se troba en a parte inferior d'antis de 1095, cuan se gravó un epitafio en as suyas parez, y a superior ye tamién d'o sieglo XI.^[4] As dos ilesias son de nau unica.^[4] Parte d'as suyas esculturas son obra d'escultors formaus en o taller d'as obras d'a Seu de Sant Pero de Chaca, encara que atras partes escultoricas tienen influencia d'artistas de Provenza.^[4]

1. ↑ (es) BOA ORDEN VMV/914/2020, de 14 de septiembre, por la que se publica el Acuerdo adoptado por el Gobierno de Aragón, en su reunión celebrada el día 15 de julio de 2020, por el que se aprueban las modificaciones del Nomenclátor Geográfico de Aragón.
2. ↑ ^{2,0 2,1 2,2 2,3 2,4} (Monreal y Tejada, 1999:72)
3. ↑ ^{3,0 3,1 3,2} (es) O Castiello de Lobarre en a web de Castillos de Aragón.
4. ↑ ^{4,0 4,1 4,2 4,3 4,4} Error en a cita: Etiqueta <ref> incorreuta; no ha escrito garra testo t'as referencias nombratas Pijoan