Godos

Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Iste articlo tracta sobre o pueblo chermanico. Ta o lugar d'o municipio de Torreciella se veiga Godos (Xiloca).
Territorios historicament habitatos por os godos antes d'a invasión hunna; en verde l'aria d'orichen, en royo o territorio d'a cultura de Wielbark, en narancha o territorio d'a cultura de Chernyakhov.

Os godos estioron un pueblo chermanico oriental orichinario d'o sud de Suecia que emigró ta Europa Centro-Oriental y creyó un estato centrato en l'actual Ucraína con influencia dende a Mar Negra dica a Mar Baltica en tiempos d'o Baixo Imperio Romano. A presencia d'os godos en Ucraína crebó a continuidat territorial d'os pueblos sarmatas. Os godos quedoron dividitos en dos brancas: os godos de l'este u ostrogodos y os godos de l'ueste u visigodos. O territorio inicial d'o estato godo centroeuropeu antes d'a deseparación en dos brancas corresponde la cultura de Chernyakhov. A invasión d'os hunnos empentó a las dos brancas d'os godos enta l'Imperio Romano en a suya cuasi totalidat. Os godos tenioron una cristianización primerenca en relación a atros pueblos chermanicos y se convertioron en arrians. Luitaban principalment a caballo, y talment prenioron este costumbre en part por coexistencia con os sarmatas. A luenga d'os godos ye dita "gotica".

Os godos encomenzoron a presionar as provincias romanas de Dacia, Moesia Inferior y Tracia dende l'anyo 238, y dende ixe anyo representoron un problema defensivo pa os romanos. En tiempos de Decio un exercito organizato de godos baixo o mando de Cniva trescruzó o Danubio y entró en Moesia y Tracia pa saqueyar-las, en l'anyo 250 asitioron y saqueyoron Filipopoli (Plovdin) y en verano de 251 derrotoron a los romanos de camín ta casa en a Batalla d'Abrittus. Os godos tornoron a trescruzar o Danubio en expedicions de saqueyo en os anyos 260 y en 267-268. Encara que os emperadors Claudio II y Aurelián consiguioron refusar estos ataques, Aurelián decició abandonar a provincia de Dacia antes de l'anyo 273.

En ixos tiempos os godos quedoron dividitos en dos grupos. Os que bi heba a l'este d'o Dniester se convertioron en os greutungos u "ostrogodos". Os que bi heba a l'ueste d'o Dniester y en os territorios abandonatos por os romanos a lo norte d'o Danubio yeran conoixitos como tervinchios u vesos[1] y bel tiempo dimpués como "visigodos". Dimpués de fer-se esta división muitas d'as mencions romanas a "godos" en cheneral se refieren en realidat a los ostrogodos.

  1. María Victoria Escribano Paño Los godos en Aragón. CAI 100.

Developed by StudentB