Ruso русский язык | ||
---|---|---|
Atras denominacions: | {{{atrasdenominacions}}} | |
Parlau en: | Rusia y atros países d'a Comunidat d'Estatos Independients | |
Rechión: | Europa y Asia | |
Etnia: | Rusos | |
Parladors: | 285 millons | |
Posición: | 7 (Ethnologue 1996) | |
Filiación chenetica: | Indoeuropea Eslava |
|
Estatus oficial
| ||
Oficial en: | Rusia Belarrusia Cazaquistán Kirguicistán Abkhasia Transnistria Republica d'Artsakh Osetia d'o Sud R.P. Donetsk R.P. Lugansk | |
Luenga propia de: | {{{propia}}} | |
Reconoixiu en: | {{{reconoixiu}}} | |
Regulau por: | Academia Rusa d'as Ciencias (Российская академия наук) | |
Codigos
| ||
ISO 639-1 | ru | |
ISO 639-2 | ruso | |
ISO 639-3 | {{{iso3}}} | |
SIL | ruso | |
Extensión d'o Ruso
|
O ruso[1] (русский язык en ruso) ye una luenga eslava d'o grupo oriental parlada por 285 millons de personas prencipalment en Rusia y países de l'antiga URSS. Ye a luenga eslava mas parlada, perteneixindo por tanto a o grupo d'as luengas indoeuropeas. A partir d'o sieglo X en trobamos as primeras restas d'escritura. Encara que conserva a majoria d'a estructura comuna d'as parolas eslavas, o ruso modern contiene una gran cantidat de vocabulario d'orichen internacional por a politica, a ciencia y a tecnolochía. Estió una luenga d'importancia politica en o sieglo XX, estando un d'os idiomas oficials d'as Nacions Unidas.
O ruso ye l'idioma mas estenso cheograficament d'Eurasia, asinas como l'idioma nativo mas gran d'Europa, con una estimación d'entre 150 y 180 millons de parlants nativos, que lo sitúan como o seteno idioma mas parlau en o mundo por numero de parlants nativos. Asinas mesmo sería (en 1997) o cuarto idioma por numero total de parlants.[2]
O ruso s'escribe con una versión moderna de l'alfabeto cirilico, que ye composau por 33 caracters. Iste alfabet fue ideyau entre os sieglos IX y X a partir de l'alfabeto griego. Actualment, ye l'alfabeto común d'as luengas eslavas y tamién lo utilizan atras luengas.
Ye un idioma oficial a Rusia, Belarrusia, Kirguicistán, Cazaquistán, Abkhasia y Osetia d'o Sud; y d'amplo uso en Ucraína (luenga materna d'un 52% d'a suya población), Estonia y Letonia (que tienen entre un cuarto y un tercio de población rusoparlant) y de facto oficial en Transnistria (rechión de Moldavia). Amás, ye un d'os seis idiomas oficials d'a ONU. Ye parlau tamién por importants sectors d'a población d'as atras nacions que bella vegada han perteneixiu a la Unión Sovietica.
A educación en ruso ye encara una opción frecuent pa muitos d'os nativos u estudiants de ruso en muitas d'as antigas republicas sovieticas. O 97% d'os estudiants d'educación publica en Rusia, 75% en Belarrusia, 41% en Cazaquistán, 24% en Ucraína, el 23% en Kirguicistan, 21% en Moldavia, 7% en Acerbaichán y 5% en Cheorchia reciben todas u a mayoría d'as clases en ruso. A luenga stándard ye basada en o dialecto moscovita.
As luengas mas pareixidas a o ruso, lingüisticament parlando, son o belarruso y l'ucrainés, luengas con as que forma a branca oriental d'as luengas eslavas.