Esteban III | |||
---|---|---|---|
11 agostu 768 - 1r febreru 772 (Gregorianu) ← Paulo I - Adrianu I → | |||
Vida | |||
Nacimientu | Siracusa, probablemente 720[1] | ||
Nacionalidá | Estaos Pontificios | ||
Muerte | Roma, 24 de xineru de 772[1] (51/52 años) | ||
Sepultura | basílica de San Pedru | ||
Oficiu | sacerdote católicu | ||
Llugares de trabayu | Roma y Estaos Pontificios | ||
Creencies | |||
Relixón | Ilesia Católica[2] | ||
Orde relixosa | Orde de San Benitu | ||
Esteban III o IV (* Siracusa, (¿?) – Roma, † 24 de xineru de 772) foi'l Papa nᵘ94 de la Ilesia católica de 768 a 772.
Cuando fina'l papa Pablo I desígnase como papa a un sacerdote romanu llamáu Felipe qu'arrenuncia a otru día. Entós, el duque de Nepi provoca una insurrección armada y proclama anticanónicamente como papa al so hermanu, un llaicu que va tomar el nome de Constantino II y qu'en siendo depuestu ye consideráu pola Ilesia como antipapa.
Esteban III, que moraba en Roma desque dexó la so ciudá natal sol pontificáu de Gregorio III, venía realizando funciones, cada vez más importantes, pa los socesivos papes hasta que, una vegada depuestu l'antipapa Constantino foi escoyíu pa ocupar la siella de San Pedro. Mientres el so pontificáu destaca la celebración en 769 d'un conceyu en Laterano nel que, ente otres midíes, establecióse que'l Papa tenía de ser escoyíu ente los cardenales, condergar a l'antipapa Constantino y condergóse la iconoclasia confirmando la práutica de la devoción a los iconos.
Nel planu temporal producióse la muerte de Pipino el Curtiu el mesmu añu de la so eleición como papa, lo que provocó un alloñamientu de la política de los sos antecesores, al alloñase de los reis francos y averase a los lombardos, a raigañu del matrimoniu celebráu pol nuevu rei francu Carlomagno cola fía del rei lombardu Desiderio.
Finó'l 24 de xineru de 772.
Predecesor: Pablo I |
Papa 757-768 |
Socesor: Adriano I |