Fertilizante | |
---|---|
sustancia química, agroquímico (es) y gardening item (en) | |
Un fertilizante o abonu ye cualquier tipu de sustancia orgánico o inorgánica que contién nutrientes en formes asimilables poles plantes, pa caltener o amontar el conteníu d'estos elementos nel suelu, ameyorar la calidá del sustratu a nivel nutricional, aguiyar la crecedera vexetativa de les plantes, etc. Exemplos naturales o ecolóxicos d'abonu atópense tantu nel clásicu cuchu, entemecíu coles refugayes de l'agricultura como'l forraxe, o nel guanu formáu polos escrementos de les aves (por casu de corrolada, como'l de la pita).
Les plantes nun precisen compuestos complexos del tipu de les vitamines o los aminoácidos, esenciales na nutrición humana, pos sinteticen tou lo que precisen; solo esixen una docena d'elementos químicos que tienen de presentase nuna forma que la planta pueda absorber. Dientro d'esta llimitación, el nitróxenu, por casu, puede alministrase con igual eficiencia en forma d'urea, nitratos, compuestos d'amoniu o amoniacu puru.[1]
La definición d'abonu según el reglamentu d'abonos de la Unión Europea ye "material que la so función principal ye apurrir elementos nutrientes a les plantes"
L'aición consistente n'apurrir un abonu llámase fertilización. Los abonos, xunto a les enmiendes, formen parte de los productos fertilizantes.
Los abonos fueron utilizaos dende l'Antigüedá, cuando s'añader al suelu, de manera empírica, los fosfatos de los güesos (xamuscaos o non), el nitróxenu de les deyecciones animales y humanes o'l potasiu de les cenices.