Franciu

Radón ← FranciuRadiu
   
 
87
Fr
 
               
               
                                   
                                   
                                                               
                                                               
Tabla completaTabla enantada
Información xeneral
Nome, símbolu, númberu Franciu, Fr, 87
Serie química Alcalinos
Grupu, periodu, bloque 1, 7, s
Masa atómica 223 u
Configuración electrónica [Rn]7s1
Durez Mohs Ensin datos
Electrones per nivel 2, 8, 18, 32, 18, 8, 1
Propiedaes atómiques
Radiu mediu Ensin datos pm
Electronegatividá 0,7 (Pauling)
0,9 (Allred y Rochow) (Pauling)
Radiu atómicu (calc) 270 pm (Radiu de Bohr)
Radiu iónicu 194 pm (Fr+, hexacoordinado)
Radiu covalente 260 pm
Radiu de van der Waals 348 pm
Estáu(aos) d'oxidación 1
Óxidu Base fuerte
Propiedaes físiques
Densidá 1870 kg/m³
Puntu de fusión 300 K (27 °C)
Puntu de bullidura 950 K (677 °C)
Entalpía de vaporización 65 kJ/mol
Entalpía de fusiónkJ/mol
Presión de vapor Ensin datos
Varios
Estructura cristalina Cúbica centrada nel cuerpu tao = Líquidu
Calor específica Ensin datos J/(K·kg)
Conductividá llétrica 3 × 10⁶/m O S/m
Conductividá térmica 15 W/(m·K)
Velocidá del soníu Ensin datos m/s a 293,15 K (20 °C)
Isótopos más estables
Artículu principal: Isótopos del franciu
iso AN Periodu MD Ed PD
MeV
221Fr4,8 min6,457217At
222Fr14,2 min2,033222Ra
223Fr21,8 min1,149
5,430
221Ra
219At
Valores nel SI y condiciones normales de presión y temperatura, sacante que se diga lo contrario.
[editar datos en Wikidata]
Representación de la distribución por capes de los electrones del franciu.

El franciu[1] (d'antiguo conocíu como eka-cesiu y actiniu K)[nota 1] ye un elementu químicu que'l so símbolu ye Fr y el so númberu atómicu ye 87. El so electronegatividá ye la más baxa conocida y ye'l segundu elementu menos abondosu na naturaleza (el primeru ye l'astato). El franciu ye un metal alcalín altamente radiactivu y reactivu que se desintegra xenerando astato, radiu y radón. Como'l restu de los metales alcalinos, namái tien un electrón na so capa de valencia.

Marguerite Perey afayó esti elementu en 1939. El franciu foi l'últimu elementu químicu descubiertu na naturaleza enantes de ser sintetizáu.[2] Fora del llaboratoriu, el franciu ye desaxeradamente escasu, atopándose en traces en menas d'uraniu y de toriu, onde'l 223Fr ta de cutio formándose y desintegrándose. La cantidá de 223Fr na corteza terrestre nun momentu dau posiblemente nun entepase los 30 gramos; el restu de los isótopos son sintéticos. La mayor cantidá recuperada de cualesquier de los sos isótopos foi un clúster de 10.000 millones d'átomos (de 210Fr) sintetizáu como un gas ultra fríu en Stony Brook en 1996.[3]

  1. Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: franciu
  2. Dellos elementos sintéticos, como'l tecneciu, fueron topaos dempués en formal natural.
  3. CRC Handbook of Chemistry and Physics. Volume 4. Páxina 12. 2006. CRC. ISBN 0-8493-0474-1


Error de cita: Esisten etiquetes <ref> pa un grupu llamáu "nota", pero nun s'alcontró la etiqueta <references group="nota"/> correspondiente


Developed by StudentB