Freru

San Xerónimu, que vivía como ermitañu cerca de Belén, representáu nel so estudiu trabayando xunto a dos ánxeles (Cavarozzi, principios del sieglu XVII).

Un freru o ermitañu o anacoreta ye una persona solitaria que fuxe de la compaña de la xente. Ermita procede del llatín eremīta qu'al empar deriva del griegu ἐρημίτης o de ἔρημος, que significa «ermu».

Orixinalmente, el freru yera un monxu que taba al curiáu d'una ermita dedicada a dalgún santu, y que polo xeneral taba en dalguna faza despoblada. El retiru del ermitañu yera parte de la so vida espiritual y de la so entrega cristiana. Según delles lleendes, dalgunos anacoretes enzarrábense voluntariamente en sales allugaes no alto de les ermites. Estes sales nun teníen nin puertes nin dalguna otra miente d'entrar o salir, namái teníen un ventanucu pel qu'entraba daqué de lluz y pel que-y apurríen comida y bebida usando pa ello una roldana.


Developed by StudentB