Heinrich Rudolf Hertz (22 de febreru de 1857, Hamburgu – 1 de xineru de 1894, Bonn) foi un físicu alemán pol cual se noma al herciu, la unidá de frecuencia del Sistema Internacional d'Unidaes (SI). En 1888. Foi'l primeru n'amosar la esistencia de la radiación electromagnética aniciando un aparatu pa producir ondes de radio.
Hertz nació n'Hamburgu, Alemaña, d'una familia xudía que se convirtiera al cristianismu. So padre yera conseyeru n'Hamburgu, so ma la fía d'un médicu.
Mientres estudiaba na Universidá de Berlín, demostró aptitudes tanto pa les ciencies como pa les llingües, deprendiendo árabe y sánscrito. Estudió ciencies y inxeniería nes ciudaes alemanes de Dresde, Múnich y Berlín. Foi estudiante de Gustav Kirchhoff y Hermann von Helmholtz.
Obtuvo'l so doctoráu en 1880 y continuó como alumnu d'Helmholtz hasta 1883, añu nel que ye nomao profesor de física teórica na Universidá de Kiel. En 1885 treslladóse a la universidá de Karlsruhe, onde descubrió les ondes electromagnétiques.
De magar l'esperimentu de Michelson en 1881 (precursor del experimentu de Michelson y Morley en 1887), que refutó la esistencia del éter luminífero, Hertz reformuló les ecuaciones de Maxwell pa tomar en cuenta'l nuevu descubrimientu. Probó esperimentalmente que les señales llétriques pueden viaxar al traviés del aire llibre, como fora albidráo por James Clerk Maxwell y Michael Faraday.
Tamién descubrió l'efectu fotollétricu (que foi esplicao más alantre por Albert Einstein) cuando notó qu'un oxetu cargáu pierde la so carga más fácilmente al ser iluminao pola lluz ultravioleta.
Morrió de septicemia a la edá de 36 años en Bonn, Alemaña. So sobrín Gustav Ludwig Hertz foi ganador del premiu Nobel, y el fíu de Gustav, Carl Hellmuth Hertz, inventó la ultrasonografía médica.