Infiernu

Según munches relixones, el infiernu (del llatín inférnum o ínferus: ‘inferior, soterrañu') ye'l llugar onde, dempués de la muerte, son torturaes eternamente les almes de los pecáures. Ye equivalente al Gehena del xudaísmu, al Tártaru de la mitoloxía griega y al Inframundu d'otres relixones.

Na teoloxía católica, l'Infiernu ye una de los cuatro acabadures del home. Nun se-y considera un llugar sinón un estáu de sufrimientu. En contraste col infiernu, otros llugares d'esistencia dempués de la muerte pueden ser neutros (por casu, el Sheol xudíu), o felices (por casu, el Cielu cristianu).

Ilustración medieval del infiernu, nel manuscritu Hortus deliciarum (1180) por Ferrada de Landsberg.
Ánxeles cayíos nel infiernu, obra de John Martin (1841).

Developed by StudentB