Mehmed IV

Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. Pues añadiles tu mesmu o avisar al autor principal del artículu na so páxina d'alderique pegando: {{subst:Avisu referencies|Mehmed IV}} ~~~~

Mehmed IV
sultán del Imperio Otomano (es) 12 agostu 1648 - 8 payares 1687 ← Ibrahim I (es) - Süleyman II (es) →
Vida
Nacimientu	Constantinopla, 2 de xineru de 1642[1]
Nacionalidá	Imperiu Otomanu
Muerte	Edirne, 6 de xineru de 1693 (51 años)
Sepultura	Estambul
Familia
Padre	Ibrahim I
Madre	Turhan Hatice
Pareyes	Siyavuş Sultan Emetullah Rabia Gülnûş Sultan
Fíos/es	Mustafa II (es) Ahmed III (es) Hatice Sultan Şehzade Selim Ümmü Gülsüm Sultan Fatma Sultan
Hermanos/es	Süleyman II (es) Ahmed II (es) Gevherhan Sultan (es)
Pueblu	Dinastía Osmanlí (es)
Oficiu	Sultán, gobernante
Creencies
Relixón	islam

Mehmed IV, Mehmet o Mohamed —moteyáu colos nomatos turcos de Dördüncü, «cuartu», y Avcı, «cazador»— (2 de xineru de 1642–1693) rixó como sultán del Imperiu otomanu dende 1648 hasta 1687. Yera'l fíu d'Ibrahim I y una de les sos concubines, Turhan Hadice, que por esta causa convirtióse en Valide Sultán. Bien pocu tiempu dempués de la so nacencia, el so padre y madre tuvieron una reña violenta, ya Ibrahim enfurecióse tanto qu'arrincó a Mehmed de los brazos de la so madre y arrebexó al neñu a un pozu. Por suerte pa él, a Mehmed rescatáronlu aína ensin sufrir dañu nengún.

Conocíu como Avcı, «El cazador», l'exerciciu al campu y les práutiques cinexétiques ocuparon la mayor parte del so tiempu. El so reináu ye significativu por cuenta de un curtiu florecimientu del poder otomanu, dirixíu en mayor midida pol firme ya inflexible Gran Visir, Mehmed Köprülü. Köprülü repunxo les islles Exees, que taben en manes de Venecia, y combatió en triunfantes campañes militares frente a Transilvania (1664) y Polonia (1670–1674). En ciertu momentu, los dominios otomanos tuvieron mui cerca d'algamar una ampliación escontra Podolia y Ucraína.

El nuevu visir Kara Mustafá foi menos capaz. Sofitando la insurrección húngara d'Imre Thököly (1683) escontra'l dominiu austriacu, Kara Mustafá coló con un poderosu exércitu al traviés d'Hungría y sitió Viena na Batalla de Viena. Nes elevaciones de Kahlenberg, los otomanos perdieron de mou aplastante escontra l'exércitu Imperial Austriacu (sol mandu de Carlos IV, Duque de Lorena) y los polacos con ánimu de vengación, dirixíos pol so Rei, Juan III Sobieski. Kara Mustafá foi esgañáu en Belgráu por orde de Mehmed IV y la so tiesta allugóse nuna columna nel esterior del antiguu palaciu imperial n'Edirne, magar qu'esto nun foi abondo pa salvar el tronu del Sultán, que foi depuestu y encarceláu n'Edirne, cerca de los sos cotos de caza favoritos, pasando ellí'l restu de la so vida al pie de dos concubines.

1. ↑ Afirmao en: Gran Enciclopèdia Catalana. Identificador de la Gran Enciclopedia Catalana: 0041734. Apaez como: Mehmet IV. Editorial: Grup Enciclopèdia. Llingua de la obra o nome: catalán.