Nestorianismu

Nestorianismu
Denominación relixosa
cristianismu
Cambiar los datos en Wikidata
Diócesis de les ilesies cristianes orientales monofisites (principalmente n'Exiptu, Armenia, Siria, Nobatia, Eritrea y Etiopía) y, entá con mayor espansión (que ye l'área coloriada nesti mapa) difisites ente los sieglu VIII d.C y sieglu XIV d.C. nel Iraq, partes de Siria, Persia, el Asia Central, el suroeste de la India (rexón del Malabar), el Yeme (el Yemen paez ser un territoriu trémbole ente'l monofisismu y el difisismu), la islla de Socotora y acasu bien superficialmente na Insulindia y península Malaya hasta, difusamente, zones de China y el sur de Siberia (tamién se supón qu'influyó daqué nes creencies del budismu lamaísta del Tíbet, especialmente nes zones de Leh y Gilgit); tocantes a l'Arabia puramente dicha esta rexón tuvo influxos cristianos orientales (ensin cuntar los puntuales allugaos en Yemen y el Golfu Pérsicu) con un fuerte centru na rexón de Nayrán y nel reinu Lajmida que la so capital principal allugar na ciudá d'Al Hirah, pero tocantes a la "Arabia Fonda" el cristianismu nun llegó a substituir (anque sí les influyó) a les creencies tribales idólatres y foi suplantáu depués del sieglu VII pol islam. Les cruces coloraes, verdes y azules señalen la socesión de diócesis y divisiones eclesiástiques similares que tuvo'l cristianismu difisita o "nestoriano" nel so apoxéu mientres l'Alta Edá media. Tener en cuenta que les llendes ente países correspuenden a les llendes actuales (añu 2015).
Representación del cultu cristianu nestoriano, pintura de les Cueves de Bezeklik; un sacerdote mientres el Domingu de Ramos con hábitu blancu (lo qu'en llatín se denominaría alba), sostién un mota nuna de les sos manes y cola otra bendiz a la feligresía que porta palmes o otra fueya similar, muriu pintáu ente'l sieglu VII y el VIII nuna ilesia cristiana "nestoriana" de Qocho, China.

El nestorianismu o difisismu (del griegu δύς, dys, 'dos', y φύσις, physis, 'naturaleza') ye una doctrina relixosa dientro del cristianismu que considera a Cristu radicalmente dixebráu en dos naturaleces, una humana y una divina, completes ambes de manera tal que conformen dos entes independientes, dos persones xuníes en Cristu, que ye Dios y home coles mesmes, pero formáu de dos persones (prosopōn) distintes.


Developed by StudentB