Reniu ← Osmiu → Iridiu |
---|
|
Tabla completa • Tabla enantada |
Azul abuxáu |
Información xeneral |
---|
Nome, símbolu, númberu |
Osmiu, Os, 76 |
---|
Serie química |
Metales de transición |
---|
Grupu, periodu, bloque |
8, 6, d |
---|
Masa atómica |
190,23 u |
---|
Configuración electrónica |
[Xe]4f145d66s² |
---|
Durez Mohs |
7 |
---|
Electrones per nivel |
2, 8, 18, 32, 14, 2 |
---|
Propiedaes atómiques |
---|
Radiu mediu |
130 pm |
---|
Electronegatividá |
2,2 (Pauling) |
---|
Radiu atómicu (calc) |
185 pm (Radiu de Bohr) |
---|
Radiu covalente |
128 pm |
---|
Estáu(aos) d'oxidación |
8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1, 0, -1, -2 |
---|
Óxidu |
Llevemente ácidu |
---|
Propiedaes físiques |
---|
Estáu ordinariu |
Sólidu |
---|
Densidá |
22610 kg/m³ |
---|
Puntu de fusión |
3306 K (3033 °C) |
---|
Puntu de bullidura |
5285 K (5012 °C) |
---|
Entalpía de vaporización |
627,6 kJ/mol |
---|
Entalpía de fusión |
31,8 kJ/mol |
---|
Presión de vapor |
2,52 Pa a 3300 K |
---|
Volume molar |
8,42·10-6 m³/mol |
---|
Módulu de compresibilidá |
462 GPa |
---|
Varios |
---|
Estructura cristalina |
Hexagonal |
---|
Nᵘ CAS |
7440-04-2 |
---|
Nᵘ EINECS |
231-114-0 |
---|
Calor específica |
130 J/(K·kg) |
---|
Conductividá llétrica |
10,9·10⁶ S/m |
---|
Conductividá térmica |
87,6 W/(m·K) |
---|
Módulu de cizalladura |
222 GPa |
---|
Velocidá del soníu |
4940 m/s a 293,15 K (20 °C) |
---|
Isótopos más estables |
---|
Artículu principal: Isótopos del osmiu |
iso
|
AN
|
Periodu
|
MD
|
Ed
|
PD
|
MeV
|
184Os | | >5,6·1013 a | | 1,671 | 180W |
185Os | | 93,6 d | | 1,013 | 185Re |
186Os | | >2·1015 a | | 2,/22 | 182W |
187Os | | Estable con 111 neutrones |
188Os | | Estable con 112 neutrones |
189Os | | Estable con 113 neutrones |
190Os | | Estable con 114 neutrones |
191Os | | 15,4 d | | 0,314 | 191Dir |
192Os | | Estable con 116 neutrones |
193Os | | 30,11 d | | 1,141 | 193Dir |
194Os | | 6 a | | 0,097 | 194Dir |
|
Valores nel SI y condiciones normales de presión y temperatura, sacante que se diga lo contrario. |
[editar datos en Wikidata] |
El osmiu ye un elementu químicu de númberu atómicu 76 que s'atopa nel grupu 8 de la tabla periódica de los elementos. El so símbolu ye Os.
Trátase d'un metal de transición blancu buxu, fráxil y duru. Clasifícase dientro del grupu del platín, y emplégase en delles aleaciones con platín y iridiu. Atópase aleado en menas de platín y el so tetraóxido, OSU4. L'osmiu ye l'elementu natural más pesáu qu'esiste con una densidá de 22.59 g/cm³.
Emplégase en resume orgánica (como oxidante) y nel procesu de tinción de texíos (pal so fixación) pa la so observación por aciu microscopía electrónica, y n'otres téuniques biomédiques. Les aleaciones d'osmiu emplegar en contactos llétricos, puntes de bolígrafos y otres aplicaciones nes que ye necesaria una gran durez y durabilidá.
L'osmiu afayóse en 1803 por Smithson Tennant, a partir de la residuu que quedaba al eslleir platín nativu en agua regia. Ye un elementu bien escasu na naturaleza y que se topa na corteza terrestre nuna concentración de 0.0015 ppm.