Pierre de Fermat | |
---|---|
Vida | |
Nacimientu | Beaumont-de-Lomagne[1], 1607[2] |
Nacionalidá | Francia [3] |
Muerte | Castres[4], 12 de xineru de 1665[5] (57/58 años) |
Sepultura | Castres |
Familia | |
Casáu con | Louise de Long (en) (1631 – )[6] |
Fíos/es | 8 y 5 |
Estudios | |
Estudios |
Antigua Universidá d'Orleans (1623 - |
Nivel d'estudios | Grado en Leyes (es) |
Llingües falaes |
llatín francés[7] |
Oficiu | matemáticu, abogáu, xuez, políglota (es) , xurista |
Emplegadores | Parlamento de Toulouse (es) (16 xineru 1638 – |
Trabayos destacaos |
Principio de Fermat (es) Últimu teorema de Fermat Pequeño teorema de Fermat (es) Punto de Fermat (es) número de Fermat (es) |
Influyencies | Diofanto d'Alexandría, Gerolamo Cardano y François Viète |
Pierre de Fermat (1607, Beaumont-de-Lomagne – 12 de xineru de 1665, Castres)[nota 1] foi un xurista y matemáticu francés moteyáu pol historiador de matemátiques escocés, Eric Temple Bell, col remoquete de «príncipe de los aficionaos».[8]
Fermat foi xunto con René Descartes unu de los principales matemáticos de la primer metá del sieglu XVII.
Afayó'l cálculu diferencial primero que Newton y Leibniz, foi cofundador de la teoría de probabilidaes xunto a Blaise Pascal y independientemente de Descartes, afayó'l principiu fundamental de la xeometría analítica. Sicasí, ye más conocíu poles sos aportaciones a la teoría de númberos n'especial pol conocíu como últimu teorema de Fermat, qu'esmoleció a los matemáticos mientres aproximao 350 años, hasta que foi demostráu en 1995 por Andrew Wiles ayudáu por Richard Taylor sobre la base del Teorema de Shimura-Taniyama.[9]
Fermat ye unu de los pocos matemáticos honraos como epónimu d'un asteroide, que lleva la especificación nominal de (12007) Fermat. Tamién se-y dio la denominación de Fermat a un cráter llunar de 39 km de diámetru.
Error de cita: Esisten etiquetes <ref>
pa un grupu llamáu "nota", pero nun s'alcontró la etiqueta <references group="nota"/>
correspondiente