Pirru d'Epiru

Pirru d'Epiru
estratego (es) Traducir

Vida
Nacimientu Reino de Epiro (es) Traducir318 de edC
Nacionalidá Reino de Epiro
Muerte Argos (es) Traducir272 de edC (45/46 años)
Causa de la muerte muerte en combate (es) Traducir
Familia
Padre Eácides I de Epiro
Madre Ftía II de Epiro
Casáu con Antígona de Epiro (es) Traducir
Lanassa
Bircenna (es) Traducir
Fíos/es
Hermanos/es Deidamia I de Epiro (es) Traducir
Pueblu Aeacidae (en) Traducir
Estudios
Llingües falaes griegu antiguu
Oficiu políticumilitar
Cambiar los datos en Wikidata

Pirro, en griegu Πύρρος της Ηπείρου (318-272 e.C.) roxu o pelirroxu, moteyáu αετός (águila) polos sos soldaos. Foi basileos (rei) d'Epiru de 307 a 302 e.C. y de nuevu ente 297 y 272 e.C. Tamién ostentó de volao la corona de Macedonia en dos causes: en 287 e.C. y darréu de 273 e.C. hasta la so muerte, un añu dempués. Ye consideráu unu de los meyores xenerales de la so dómina, y unu de los grandes rivales de la República romana mientres la so espansión.

Mientres el so reináu espandió'l territoriu d'Epiru a cuenta de zones de Macedonia y Tesalia. Enfrentar a Casandro y Demetrio Poliorcetes en Macedonia, ganándolos y faciéndose col reinu hasta ser espulsáu polos sos habitantes, que proclamaron a Lisímaco de Tracia, el so aliáu, como rei. Más tarde treslladóse a Italia n'ayuda de los tarentinos, enfrentándose a la República romana a la que ganó en dos causes, pero a cuenta de tales perdes, que foi finalmente vencíu na batalla de Benevento y viose obligáu a retirase.

Mientres la so estancia n'Italia, conquistó la mayor parte de la Sicilia púnica, pero nun pudo apoderase de la ciudá cartaxinesa de Lilibea. La incomodidad de los griegos sicilianos obligó-y a abandonar la isla.

Al so regresu a Grecia, enfrentar con Antígono II Gónatas que reinaba daquella en Macedonia. Apoderar del reinu y entamó una guerra con Areo I d'Esparta, en sofitu del so antiguu rei Cleónimo. Incapaz de conquistar la ciudá, recibió un pidimientu d'ayuda d'Aristeo d'Argos. Mientres los combates nel interior d'esta ciudá, recibió l'impautu d'una texa refundiada por una vieya, y foi asesináu mientres xacía inconsciente pol golpe.

  1. Julius Kaerst (1893). «Alexandros 7 (Pauly-Wissowa)» (n'alemán). categoría:Pauly-Wissowa vol. I,1. 

Developed by StudentB