Quinta cruzada

Quinta cruzada
Parte de Cruzaes
Fecha 1213 (Gregorianu) → 1221 (Gregorianu)
Llugar Exiptu y Tierra Santa
Resultáu Victoria musulmana; tratáu de paz d'ocho años ente l'Imperiu ayubí y los reinos europeos
Belixerantes
Entidaes cristianes: Exipcios:
Comandantes
Jean de Brienne

Bohemundo IV de Antioquía
Hugo I de Xipre
Kaikaus I
Leopoldu VI d'Austria
Pedro de Montaigú
Hermann von Salza
Guérin de Montaigú
Andrés II d'Hungría
Guillermu I d'Holanda
Felipe II de Francia
Henry I de Rodez

Pelagio Galvani
Al-Kamil
Fuercies en combate
Cruzaos:
  • 32.000 homes
Indefiníes
[editar datos en Wikidata]
Alvertencia de vista previa: Páxina qu'usa Plantía:Ficha de conflictu militar con un parámetru desconocíu "fecha"
Alvertencia de vista previa: Páxina qu'usa Plantía:Ficha de conflictu militar con un parámetru desconocíu "color"
Alvertencia de vista previa: Páxina qu'usa Plantía:Ficha de conflictu militar con un parámetru desconocíu "imaxe"
Alvertencia de vista previa: Páxina qu'usa Plantía:Ficha de conflictu militar con un parámetru desconocíu "conflictu"
Alvertencia de vista previa: Páxina qu'usa Plantía:Ficha de conflictu militar con un parámetru desconocíu "nome_batalla"
Alvertencia de vista previa: Páxina qu'usa Plantía:Ficha de conflictu militar con un parámetru desconocíu "descripción_imaxe"

La quinta cruzada (1217-1221) foi un conxuntu d'aiciones militares provenientes d'Europa Occidental pa retomar Xerusalén y el restu de Tierra Santa ganando en primer llugar al poderosu tao ayubí d'Exiptu. El papa Inocencio III y el so socesor, el papa Honorio III convocaron los exércitos cruzaos lideraos poles enormes fuercies militares del rei Andrés II d'Hungría (1175-1235) y polos batallones del príncipe austriacu Leopoldu VI d'Austria (1176-1230), que realizaron una incursión contra Xerusalén, dexando finalmente la ciudá en manes de los musulmanes.

Más tarde, en 1218, un exércitu empobináu pol alemán Oliver de Colonia, y un exércitu mistu de soldaos holandeses, flamencos y frisios empobinaos por Guillermu I d'Holanda xunir a la cruzada. Col fin d'atacar el puertu de Damietta, n'Exiptu, aliar n'Anatolia col selyúcida sultanatu de Rüm, qu'atacó a los ayubidas en Siria, nun intentu de lliberar a los cruzaos de lluchar en dos frentes.

Dempués d'ocupar Damietta, los cruzaos colaron en xunetu de 1221 al sur, hasta El Cairu, pero fueron repelidos dempués de que les falles nes sos fontes de suministru obligar a una retirada forzosa. Un ataque nocherniegu del sultán al-Kamil causó un gran númberu de perdes de los cruzaos, y, finalmente, la rindición del exércitu. al-Kamil alcordó un alcuerdu de paz d'ocho años colos contendentes europeos.


Developed by StudentB