Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
El testu que sigue ye una traducción defeutuosa o incompleta. Si quies collaborar con Wikipedia, busca l'artículu orixinal y ameyora o completa esta traducción. Copia y apega'l siguiente códigu na páxina de discusión del autor: {{subst:Avisu mal traducíu|Reinu d'Exiptu}} ~~~~ |
| |||||
---|---|---|---|---|---|
estáu desapaecíu | |||||
| |||||
Himnu nacional |
Eslami ya Misr (es) | ||||
Alministración | |||||
Capital | El Cairu | ||||
Forma de gobiernu |
Monarquía constitucional democracia parlamentaria (es) | ||||
Llingües oficiales | árabe | ||||
Relixón oficial | islam y Ilesia ortodoxa copta | ||||
Xeografía | |||||
Coordenaes | 30°03′N 31°13′E / 30.05°N 31.22°E | ||||
Superficie | 3418400 km² | ||||
Demografía | |||||
Economía | |||||
Moneda | llibra exipciana | ||||
El Reinu d'Exiptu (n'árabe: المملكة المصرية Al-Mamlakah Al-El mioṣriyyah) foi'l primer estáu modernu d'Exiptu ente 1922 y 1953. El Reinu foi creáu en 1922 cuando'l Reinu Xuníu concedió-y la independencia a Exiptu, una colonia de facto, col fin de reprimir el creciente nacionalismu. El Sultán Fuad I convertir nel primer rei del nuevu estáu. Faruq asocedió al so padre como rei.
Antes del Reinu, Exiptu taba ocupáu y controláu pol Imperiu Británicu dende aproximao 1882, cuando invadieron les fuercies europees pa reforzar el réxime del Jedive contra'l creciente nacionalismu. Esto marcó l'empiezu d'una ocupación militar Británica d'Exiptu qu'entá yera nominalmente parte del Imperiu otomanu nesi momentu. En 1914 como resultáu de la declaración de guerra contra l'Imperiu Otomanu, Gran Bretaña declaró un protectoráu sobre Exiptu y depunxo al Jedive, en sustitución d'él con otru miembru de la familia, Hussein Kamil, que se fixo'l Sultán d'Exiptu.
La monarquía foi establecida y reconocida pol Reinu Xuníu en 1922 na persona de Fuad I d'Exiptu, y la llucha col Wafd. Una amplia organización política nacionalista opúnxose firmemente a la influencia británica; propios y los británicos, que taben decidíos a caltener el control sobre la Canal de Suez. Otres fuercies polítiques emerxentes nesti periodu incluyíu'l partíu comunista (1925) y los Hermanos Musulmanes (1928), que finalmente se convirtió nuna potente fuercia político y relixosa.
El Rei Fuad morrió en 1936 y Faruq heredó'l tronu a la edá de dieciséis. Sollertáu pola recién invasión italiana a Etiopía, robló'l Tratáu anglu-exipciu, qu'esixe al Reinu Xuníu a retirar toles tropes d'Exiptu, sacante na Canal de Suez (d'alcuerdu en que tienen de ser sacupaes pol en 1949).
El Reinu taba llaráu pola corrupción y el so ciudadanos ver como un títere de los británicos. Esto, xunto cola derrota na Guerra árabe-israelina de 1948, llevó a un golpe en 1952 por un grupu d'oficiales del exércitu llamáu'l Movimientu d'Oficiales Llibres. Faruk abdicó en favor del so fíu Fuad II. Sicasí, en 1953 la monarquía foi oficialmente abolida y establecióse la República Árabe d'Exiptu.