Back بروغريسيف روك Arabic بروجريسيف روك ARZ Proqressiv rok Azerbaijani Прагрэсіўны рок Byelorussian Прагрэсіўны рок BE-X-OLD Прогресив рок Bulgarian প্রোগ্রেসিভ রক Bengali/Bangla Progresivni rok BS Rock progressiu Catalan پرۆگرێسڤ ڕۆک CKB
 | Importante: Esta páxina ye sospechosa de nun respetar la neutralidá nel puntu de vista. Esti avisu nun ha quitase hasta que s'esclarie na páxina d'alderique la supuesta falta de neutralidá. |
| Rock progresivu | ||
|---|---|---|
 | ||
| Oríxenes musicales | Rock, Música progresiva, Rock Sicodélicu, Rock acedu, Jazz, Folk, Blues, Música Clásica, Música Electrónica | |
| Oríxenes culturales |
Finales de los años 1960, .svg){kind=small} Reinu Xuníu | |
| Instrumentos comunes | Guitarres, baxu, tecláu y batería. Tamién pueden ser utilizaos preseos de jazz y música clásica, como'l saxofón, timbales, flauta y violín. | |
| Popularidá | Alta nos años 1970 | |
| Derivaos | Math rock, post-rock, avant-garde metal, new age, progressive house | |
| Subxéneros | ||
| Metal progresivo, avant-progressive rock, rock sinfónicu, rock neoprogresivo, New prog, rock espacial, krautrock, zeuhl, goa trance, jazz rock | ||
| Escenas rexonales | ||
|
Rock progresivu italianu Rock progresivu español Rock progresivu llatinoamericanu | ||
| [editar datos en Wikidata] | ||
El rock progresivu, tamién conocíu como prog rock o prog, ye un subxéneru[1] de la música rock, que s'anició nel Reinu Xuníu, con posterior desenvolvimientu n'Alemaña, Arxentina, España, Francia ya Italia mientres mediaos y finales de los años 60 y 70. Desenvolver a partir del rock sicodélicu y anicióse, al igual que l'art rock, como un intentu de dar mayor pesu y credibilidá artística a la música rock.[2] Les bandes abandonaron el curtiu senciellu pop en favor de téuniques d'instrumentación y de composición más frecuentemente acomuñaes col jazz o la música clásica nun esfuerciu por dar a la música rock el mesmu nivel de sofisticación musical y respetu de la crítica.[3] Dellos cantares fueron reemplazaes por suites musicales que de cutiu s'estendíen hasta 20, 30 o inclusive 40 minutos de duración y conteníen influencies sinfóniques, temes musicales estendíos, lletres de conteníu filosóficu-esotéricu y orquestaciones complexes.[4]
El rock progresivu vio un altu nivel de popularidá en tola década de 1970, especialmente a mediaos d'ésta. Bandes como Pink Floyd, Rush, Yes, Jethro Tull, King Crimson, Genesis y ELP fueron los grupos más influyentes del xéneru y fueron dalgunos de los actos más populares de la dómina, anque hubo munches otres bandes, de cutiu altamente influyentes, qu'esperimentaron un menor grau d'ésitu comercial. La popularidá del xéneru esmorecer mientres la segunda metá de la década. El consensu mayoritariu sostién que'l surdimientu del punk rock causó esto, anque en realidá una serie de factores contribuyeron a esti amenorgamientu.[5] Bandes de rock progresivu llograron ésitu comercial hasta bien entrada la década de 1980, anque con formaciones camudaes y estructures de los cantares más compactos.
El xéneru surdió a partir del rock espacial de Pink Floyd y los esperimentos de rock clásicu de bandes como The Moody Blues, Procol Harum y The Nice de la década de 1960.[ensin referencies] La mayor parte de les bandes destacaes de la puxanza del xéneru de 1970 entren na categoría "prog sinfónicu", nel qu'orquestaciones y téuniques de composición clásiques fundar cola música rock. Esisten otros subxéneros, incluyendo'l más accesible rock neoprogresivo de la década de 1980, el soníu de Canterbury de los años 1960 y 1970 influyíu pol jazz, y el Rock in Opposition de finales de 1970 y d'equí p'arriba, más políticu y esperimental.[6] El rock progresivu influyó xéneros como'l krautrock y el post-punk, y fundióse con otres formes de la música rock pa crear subxéneros del heavy metal como'l metal neoclásico y el metal progresivo. Un reavivamiento, de cutiu conocíu como new prog, producir a empiezos del sieglu XXI y esfrutó d'un siguimientu de cultu dende entós.