Alessandro Giuseppe Antonio Pertini (25 de setiembre de 1896, San Giovanni (es) – 24 de febreru de 1990, Roma), más conocíu como Sandro Petini, foi un políticu, abogáu y periodista italianu, séptimu presidente de la República Italiana dende 1978 a 1985.
Perteneció dende la so mocedá al Partíu Socialista Italianu. Condergáu a cinco años d'exiliu pol réxime fascista de Benito Mussolini, al retornar a Italia desempeñó un papel fundamental na Resistencia italianasobremanera col so llamamientu a la fuelga xeneral del 25 d'abril de 1945 en Milán, nel marcu d'una revuelta xeneralizada contra la ocupación alemana del norte d'Italia, habiendo yá sío lliberáu, naquelles feches, el centru-sur poles fuercies aliaes qu'avanzaben escontra'l norte tres el so desembarcu en Sicilia.
Participó de manera decisiva na Constitución de la República Italiana como incuestionable referente de los socialistes, xunto con otros destacaos políticos del restu de fuercies opuestes al réxime precedente (democristianos, comunistes, republicanos y miembros del Partíu d'Aición). Ocupó mientres el restu de la so vida importantes cargos institucionales, siendo escoyíu en 1968 Presidente de la Cámara de Diputaos. Una peramplia mayoría del Parllamentu d'Italia escoyer séptimu presidente de la República, dende'l 8 de xunetu de 1978 hasta'l 3 de xunetu de 1985. Finó na so casa romana'l 24 de febreru de 1990.