Tactu

tactu humano

El sentíu del tactu o tautu ye aquel que dexa a los organismos percibir cualidaes de los oxetos y medios como la presión, temperatura, aspru o suavidá, durez. Na piel atópense distintes clases de receptores nerviosos que s'encarguen de tresformar los distintos tipos d'estímulos del esterior en información susceptible pa ser interpretada pol celebru. La piel estremar en trés capes: epidermis, que ye la capa superficial, la dermis y la hipodermis que ye la capa más fonda. La epidermis ta constituyida por texíu epitelial y nel so estratu basal o germinativo atopamos la denomada melanina, que ye'l pigmentu que da color a la piel, y la dermis por texíu conxuntivo. Nesta capa atopamos los anexos cutaneos que son les glándules sebáceas, les glándules sudorípares, el pelo y les uñes y la hipodermis formada por texíu conxuntivo adiposu. Tenemos De tener en cuenta qu'anque principalmente'l sentíu del tactu atópase na piel, tamién lo atopamos nes terminaciones nervioses internes del organismu, pudiendo percibir los altos cambeos de temperatura o'l dolor. Polo que ye'l más importante de los cinco sentíos dexándonos percibir los riesgos pa nuesa salú tanto internos como esternos. La parte que gobierna'l tactu nel celebru ye'l lóbulu parietal.

Contautu.

«Cuando describimos como seres sensibles, lo que queremos dicir ye que somos conscientes. El significáu más lliteral y ampliu ye que tenemos perceición sensorial.»[1] Les plegues tactilares sirven pa detectar el calor, el fríu, el dolor o cualesquier otra sensación; y la sensación ye una de les funciones que la conciencia utiliza pa empobinase nel espaciu esterior, nel so ambiente, como nel espaciu interior.[2]

«Pa entender, tenemos qu'usar la cabeza, esto ye, la mente. Polo xeneral, pensar na mente como daqué alcontráu na cabeza, pero los afayos en psicoloxía suxeren que la mente nun mora necesariamente nel celebru sinón que viaxa por tol cuerpu en caravanes d'hormones y enzimes, ocupada en dar sentíu a eses complexes maravíes que catalogamos como tactu, gustu, olfatu, oyíu y visión[3]

El tactu pertenez al sistema sensorial que la so inflúi ye malo d'aisllar o esaniciar. Un ser humanu puede vivir a pesar de ser ciegu, sordu y escarecer de los sentíos del gustu y l'olfatu, pero ye-y imposible sobrevivir ensin les funciones que desempeña la piel. El tactu afecta a tol organismu, según a la cultura metanes la cual ésti vive y a los individuos colos que se pon en contautu.[4]

En munchos aspeutos, el tactu ye malo d'investigar. Tolos demás sentíos tienen un órganu clave que puede ser estudiáu; pal tactu, esi órganu ye la piel, y estiéndese por tol cuerpu.[5]

La función de la piel ye vital pal organismu: llama l'atención del sistema nerviosu central sobre les firíes, quemadures, picadures y cualesquier otra agresión mecánica, térmica o química que sufre l'organismu. Ensin esti sistema d'alarma, los organismos correríen el peligru de nun dase cuenta de que tán siendo atacaos. Estos estímulos captar receptores partíos pola dermis y l'epidermis, que xeneralmente tán especializaos n'unu o dellos tipos de sensaciones.

  1. Ackerman, Diane: En tou sentíu, páxs. 16-17.
  2. Jung, Carl Gustav: Los complexos y l'inconsciente, p. 52.
  3. Ackerman, Diane: En tou sentíu. páxs. 16-17.
  4. Montagu, Ashley: La mente de la piel, páxs. 34-35.
  5. Ackerman, Diane: Primeros toques. p. 100.

Developed by StudentB