La violencia[1] ye'l tipu d'interacción ente suxetos que se manifiesta naquelles conductes o situaciones que, de forma apostada, aprendía o asonsañada,[2] provoquen o amenacien con faer dañu, mal o sometimientu grave (físicu, sexual, verbal o psicolóxicu) a un individuu o a una coleutividá, o efeutivamente realizar,[3] afectando a les sos víctimes de tal manera que llinden les sos potencialidaes presentes o futures.[4] Puede producise al traviés d'aiciones y llinguaxes, pero tamién de silencios y inacciones, y ye (xeneralmente) condergada pola ética, la moral y el derechu.
Trátase d'un conceutu complexu qu'almite diverses matizaciones y graduaciones según el puntu de vista dende'l que se trate; nesi sentíu, la so aplicación a la realidá depende n'ocasiones d'apreciaciones suxetives.
↑El términu n'español ye un cultismu; corresponder col sustantivu llatín violencia, que deriva del axetivu violens, -entis, que significaba «impetuosu», «furiosu». N'última instancia, l'orixe llatín de la pallabra ye'l sustantivu vis («fuercia», «poder», «potencia»); Cf. myetymology.com, «Etymology of the Latin word violentia».