Lingua franca

Para sa ibang gamit, Hilingon an Lingua franca (klaripikasyon).
1839 – Trilinguwal Intsik–Malayo–Ingles na tekstong– Malay na lingua franca sa bilog na Itiot nin Malaka, kaiba an mga baybayon kan Rawis nin Malay (ngunyan sa Malaysia) dangan sa subangan na baybayon kan Sumatra (ngunyan sa Indonesya), asin naitugdas bilang sarong katutubong tataramon kan parte kan sulnupan na baybayon nin Sarawak asin Sulnupan na Kalimantan sa Borneo.

An lingua franca (/ˌlɪŋɡwə ˈfræŋkə/ (Manongod sa tanog na ini dangogon); lit. Frankish tongue),[1] bisto man sa tulay na tataramon, karaniwang tataramon, pankalakal na tataramon, auxiliary language, behikular na tataramon, o takod na tataramon, sarong tataramon o diyalekto na pansistematikal na piggagamit tanganing magibo nin komunikasyon na posible sa tanga kan mga grupo nin mga tawo na dae naiheras an sarong katutubong tataramon o diyalekto, partikularmente pag ini sarong ikatolong tataramon na naiiba gikan sa parehas na nagtatararam nin mga katutubong tataramon.[2]

  1. "lingua franca – definition of lingua franca in English from the Oxford dictionary". Oxforddictionaries.com. Archived from the original on 21 June 2015. Retrieved 18 June 2015. 
  2. Viacheslav A. Chirikba, "The problem of the Caucasian Sprachbund" in Pieter Muysken, ed., From Linguistic Areas to Areal Linguistics, 2008, p. 31. ISBN 90-272-3100-1

Developed by StudentB