Sa relihiyon, an paraiso iyo an sarong lugar nin grabeng kaugmahan asin kasalinggayahan.[1] An paradisiacal notions parating igwa nin pastoral na imagery, asin posibleng cosmogonical o eschatological o pareho, parating kinompara sa kapasloan nin sibilisasyon kan tawo: sa paraiso igwa sana nin katoninongan, kasanggayahan, asin kaugmahan. Sarong lugar nin kakontentohan an paraiso, sarong daga nin luho asin kapanoan na igwa nin daing kasagkoran na kaugmahan. Parating piglaladawan an paraiso bilang sarong "halangkaw na lugar", sarong banal na lugar, bilang kabaliktaran kan kinaban na ini, o kan kinaban sa irarom siring kan Impiyerno.