De jure

Дэ-ю́рэ^[1] (лац.: de jure, у класічнай лаціне. de iure, літаральна — «заснавана на законнасці», «юрыдычна») — лацінскі выраз. Звычайна выкарыстоўваецца як антонім да лацінскага тэрміна дэ-факта.

Тэрміны «дэ-юрэ» і «дэ-факта» выкарыстоўваюцца замест «у прынцыпе» і «на практыцы» адпаведна, пры апісанні палітычнай сітуацыі. Правіла можа існаваць дэ-факта, напрыклад, калі людзі падпарадкоўваюцца дасягнутай дамове ў адсутнасці законаў, якія абавязваюць іх гэта рабіць. Існуе таксама працэс скасавання састарэлага закона (англ.: desuetude), ужывальны, калі практыка, якая дзейнічае дэ-факта, замяняе прыняты дэ-юрэ закон. З іншага боку, практыка можа існаваць дэ-юрэ і пры гэтым не прызнавацца грамадзянамі прававой прасторы краіны.

Лацінскі выраз не варта блытаць з французскім du jour, якое азначае «гэтага дня» (напрыклад, «soupe du jour» — «суп дня»).

1. ↑ Дэ-юрэ // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 6. — С. 367. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6).