Barbared

Ar ger barbared — ha meizad ar varbariezh zo stag outañ — o deus bet a-viskoazh ul liv disprizus. Dispakañ a reont war un dro ar fae ouzh ar re all, an estrañjourien, hag an aon dirazo. Michel de Montaigne, a vevas prantad « barbar » ar brezelioù relijion e fin ar XVI^vet kantved, a ziskouez mat-kenañ ar santimant-se, pa skriv e les Essais : « Pep hini a ra barbariezh eus ar pezh n'eo ket kustum d'ober. »^[1] A-hed an istor ez eus bet sterioù disheñvelik d'ar ger.

1. ↑ « Chacun appelle barbarie ce qui n'est pas de son usage. » Michel de Montaigne, Les Essais, I, 31.