Kensonenn etredent

Er yezhoniezh e vez implijet an termen kensonenn etredent (saoz.: interdental consonant) war dachenn ar fonetik hag ar fonologiezh evit komz eus ur gensonenn ganti an teod hag an dent da lec'h distagañ pennañ, da lâret e vez silet lavnenn an teod etre an dent ha stekiñ a ra ouzh an dent.

Diforc'het e vez ar c'hensonneoù etre dent diouzh ar c'hensonennoù dent dre ma vez distaget ar c'hensonennoù etredent dre silañ an teod etre an dent, kit ha ma stok an teod ouzh kein an dent uhelañ pa vez distaget ur gensonenn dent.

Hervez reolennoù treuzskrivañ al lizherenneg fonetik etrbroadel e c'heller implijout ur sin diakritek ispisial evit diskwel emañ distaget etre an dent ur gensonenn bennak, da skouer [n̪͆], daoust ha ma vez implijet aliesoc'h ar sin a dalvez da verkañ kensonennoù kevig dirak, da skouer [n̟].

Daoust ha ma vez deskrivet ar sonennoù [ð, θ] kavet er c'hembraeg (skrivet <th> ha <dd>) hag ar saozneg (skrivet <th> o-div) da skouer, evel kensonennoù dre daravat etredent, da lâret eo /ð̟, θ̟/, e gwirionez e vezont distaget peurliesañ evel kensonennoù dent.

Ral a wezh e vez implijet kensonennoù etredent rik gant yezhoù ar bed evel fonemennoù ha mar bez anezhe ne vezont ket enebiet ouzh ar kensonennoù dent war ar live fonemek.

Kavet e vez un [l̟] etredent e rannyezhoù italianek 'zo hag e darn vrasañ yezhoù Aostralia e kaver kensonenoù etredent rik distaget gant lavnenn an teod skrivet th, nh hag ivez a-wezhoù lh.