Moguće je da članak ne poštuje standarde Wikipedije na bosanskom jeziku. |
Acetilsalicilna kiselina | ||
---|---|---|
Naziv lijeka | Acetilsalicilna kiselina | |
Druga imena | Aspirin | |
Grupa | Antiupalni lijekovi Antipiretici Analgetici | |
Trgovačka imena | Andol® Acesal® Alka-Selzer® | |
| ||
ATC kodovi | N02BA01 B01AC06 A01AD05 | |
CAS registarski broj | 50-78-2 | |
| ||
Stručne informacije | ||
| ||
Ime po IUPAC 2-(acetiloksi)benzoična kiselina | ||
Sumarna formula | C9H8O4 | |
Tačka topljenja | 136,0 °C[1] 138,4-139,01 °C[2] 138-140 °C[3] | |
Tačka ključanja | 140,0 °C[3][4] (raspada se) | |
Molarna masa | 180,16 g/mol | |
| ||
Biološka raspoloživost | brzo se i potpuno apsorbuje | |
Metabolizam | hepatični | |
Poluvrijeme eliminacije | doza od 300–650 mg: 3,1–3,2 sata doza od 1 g: 5 sati doza od 2 g: 9 sati | |
Izlučivanje | renalno |
Aspirin® ili acetilsalicilna kiselina je salicilatni lijek koji se često koristi kao analgetik, antipiretik i antiupalni lijek. Također, ima svojstvo antiplateleta, odnosno sprječava nastanak tromboze. Ponekad se korisiti u manjim dozama za sprječavanje infarkta srca kod osoba koje imaju rizik od nastajanja trombova.
Aspirin također ima svojstvo da onemogućava koagulaciju krvi, jer inhibira tromboksan prostaglandine, koji u normalnim uslovima vežu molekule trombocita radi pravljenja ugruška na otvorenom ili oštećenom krvnom sudu ili povrijeđenom tkivu. Iz tih razloga se aspirin dugoročno koristi u manjim dozama za prevenciju infarkta miokarda, moždanog udara ili stvaranja krvnih ugušaka kod osoba koje su izložene tom riziku.[5] Utvrđeno je da se manje doze aspirina mogu dati neposredno nakon srčanog udara da bi se smanjio rizik od narednog udara ili smrti srčanog mišića.[6][7]
Osnovni neželjeni efekat aspirina su ulceracija probavnih organa, krvarenje u stomaku i tinitus, naročito pri visokim dozama. Kod djece i adolescenata, aspirin se više ne koristi kod ublažavanja simptoma gripe ili ospica te drugih virusnih bolesti, zbog povećanog rizika od Reyevog sindroma.[8]
Aspirin je jedan od najsvestranijih lijekova koji su poznati u medicini i jedan od najstarijih (prva upotreba lijekova dosta sličnih aspirinu zabilježena je u Antičkoj Grčkoj). Početni materijal potreban za sintezu aspirina, salicilna kiselina, je relativno jeftin (15 $ po kilogramu), jer se može dobiti procesom karboksilacije fenola sa ugljik-dioksidom. U industrijskoj proizvodnji aspirina najčešće se koristi proces esterifikacije. Aspirin se može naći u više od 100 komercijalnih lijekova širom svijeta (Anacin, Excedrin, Coricidin, Midol itd.). Koristi se za neki od tri najčešća razloga: kao analgetik, antipiretik i antiinflamatorni lijek (protivupalni). Iako je ranije aspirin činio više od 90% cjelokupnog tržišta komercijalnih analgetika, danas se pored njega sve više mogu naći lijekovi na bazi acetaminofena (40%), ibuprofena (26%) i naproksena (6%). Po američkim standardima (FDA), svi lijekovi koji sadrže više od 0,325g aspirina moraju biti pomješani povezujućom supstancom koja povezuje aspirin, odnosno rastvara ga. Takva procedura je neophodna zbog negativnog uticaja aspirina na sluznicu organa u probavnom sistemu.
Aspirin je jedan od prvih lijekova iz grupe nesteroidnih antiupalnih lijekova, od kojih nisu svi salicilati, iako mnogi od njih imaju slične efekte i inhibiraju sintezu ciklooksigenaze kao svoj osnovni mehanizam djelovanja. Danas je aspirin jedan od najrasprostranjenijih lijekova na svijetu, sa otprilike 40.000 tona potrošnje svake godine.[9] U zemljama gdje je Aspirin zaštićeno trgovačko ime njemačke farmaceutske kompanije Bayer, koristi se generičko ime acetilsalicilna kiselina (ASA).[10][11]