Edvard III, kralj Engleske

Edvard III
Kralj Engleske
Vladavina	25. januar 1327. - 21. juni 1377.
Prethodnik	Edvard II
Nasljednik	Rikard II
Krunidba	1. februar 1327.
Supružnik	Filipa od Hainaulta
Djeca	Edvard, princ od Velsa Izabela Ivana Leonel, vojvoda od Clarencea Ivan, vojvoda od Lancastera Edmund, vojvoda od Yorka Marija Margareta Tomaš, vojvoda od Gloucestera
Dinastija	Plantagenet
Otac	Edvard II, kralj Engleske
Majka	Izabela od Francuske
Rođenje	13. novembar 1312.
Smrt	21. juni 1377.

Edvard III (engleski: Edward II; 13. novembar 1312 – 21. juni 1377) bio je kralj Engleske od 1327. do smrti 1377.^[1] Poznat je po svojim vojnim uspjesima i vraćanju kraljevske vlasti nakon katastrofalne vladavine njegovog oca Edvarda II. Transformisao je Kraljevinu Englesku u jednu od najvećih vojnih sila u Evropi. Njegova duga vladavina od pedeset godina je bila druga najduža vladavina u srednjevjekovnoj Engleskoj.^[2]

Krunisan je za kralja u 14. godini nakon što je njegov otac bio svrgnut od strane njegove majke i njenog ljubavnika Rogera Mortimera. U sedamnaestoj godini je predvodio uspješan državni udar protiv Mortimera, koji je bio de facto vladar Engleske, započevši svoju samostalnu vladavinu.^[3] Nakon uspješne kampanje u Škotskoj, izjavio je da je zakoniti nasljednik francuskog prijestolja 1337. godine, ali je njegov zahtjev odbijen od strane Salijskog zakonika. Ovaj događaj je započeo Stogodišnji rat. Nakon nekoliko neuspjeha, pobjede kod Kresija i Poitiersa su dovele do potpisivanja povoljnog sporazuma u Bretigniju. Njegova kasnija vladavina je bila u znaku međunarodnih neuspjeha i domaćih sukoba, kao rezultat njegove neaktivnosti i lošeg zdravstvenog stanja.

1. ^ Biografija sa stranice mittelalter-server.de pristupljeno 21.5.2014 (en)
2. ^ Biografija s stranice answer.com pristupljeno 21.6.2014 (en)
3. ^ Biografija s stranice BBC-History pristupljeno 21.6.2014 (en)