Back Frans II Afrikaans Franz II. (HRR) ALS فرانتس الثاني (إمبراطور روماني مقدس) Arabic فرانتس التانى (امبراطور رومانى مقدس) ARZ Francisco I d'Austria y II del Sacru Imperiu Romanu Xermánicu AST II Frans Azerbaijani ایکینجی فرانتس (ایمپیراتور) AZB Франц II Bashkir Франц II Byelorussian Франц II (імпэратар Сьвятой Рымскай імпэрыі) BE-X-OLD
 | Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
| Franjo II / I | |
|---|---|
 | |
| Car Austrije | |
| Vladavina | 11. august 1804. - 2. mart 1835. |
| Nasljednik | Ferdinand |
| Car Svetog rimskog carstva | |
| Vladavina | 5. juli 1792. - 6. august 1806. |
| Prethodnik | Leopold II |
| Krunidba | 14. juli 1792. |
| Supružnik | Elizabeta Wurttemberg Marija Teresa Bourbon Marija Ludovika Austria-Este Karolina Augusta Bavarska |
| Djeca | Nadvojvotkinja Ludovika Elizabeta Austrijska Marija Ludovika, vojvotkinja Parme Ferdinand, car Austrije Nadvojvotkinja Marija Karolina Austrijska Nadvojvotkinja Karolina Ludovika Austrijska |
| Dinastija | Lotaring |
| Otac | Leopold II, car Svetog rimskog carstva |
| Majka | Marija Ludovika Bourbon |
| Rođenje | 12. februar 1768. Firenca, Veliko vojvodstvo Toskana |
| Smrt | 2. mart 1835. (u 67. godini) Beč, Austrijsko carstvo |
| Mjesto sahrane | Carska grobnica |
Franjo II (njemački: Franz II; 12. februar 1768 – 2. mart 1835) bio je posljednji car Svetog Rimskog Carstva, vladajući od 1792. do 1806, kada je raspustio Sveto Rimsko Carstvo, nakon katastrofalnog poraza od Napoleonove treće Koalicije u bici kod Austerlitza. Osnovao je Austrijsko Carstvo 1804. i postao Franjo I, prvi car Austrije. Bio je i prvi predsjednik njemačke Konfederacije nakon njenog osnivanja 1815. godine.
Franjo je sam nastavio voditi borbu protiv Napoleonove Francuske u Napoleonovim ratovima pretrpjevši još nekoliko poraza nakon Austerlitza. Udaja njegove kćerke Marije Ludovike Austrije za Napoleona 10. marta 1810. godine je bio njegov najteži poraz. Nakon abdikacije Napoleona, Austrija je učestvovala kao vodeći član Svete Alijanse na Bečkom kongresu, gdje je u velikoj mjeri dominirao Franjin kancelar Klemens Wenzel praveći novu kartu Evrope. Zbog osnivanja Kongresnog sistema Evrope koje se u velikoj mjeri odupiralo nacionalističkoj i liberalnoj tendenciji, Franjo je kasnije postao reakcionar.