Gottfried Wilhelm Leibniz | |
---|---|
Rođenje | |
Smrt | 14. novembar 1716 Hannover, Sveto rimsko carstvo | (70 godina)
Zanimanje | filozof, polimat |
Gottfried Willhelm Leibniz (1. juli 1646 – 14. novembar 1716) bio je ugledni njemački polimat i jedan od najvažnijih logičara, matematičara i filozofa prosvjetiteljstva.[1] Kao predstavnik racionalizma, njegovo najistaknutije dostignuće je bilo osmišljavanje ideja diferencijalnog računa; vjeruje se da je došao do otkrića 11. novembra 1675. Tokom 20. stoljeća njegovi zakoni kontinuiteta i transcendentalne homogenosti su pronašli matematičku primjenu pomoću nestandardne analize, čime je postao jedan od najplodonosnijih izumitelja na polju mehaničkih kalkulatora. Dok je radio na Paskalini, izumio je Leibnizov kotač koji je poboljšao sistem binarnog broja koji je temelj svih digitalnih računara.
U filozofiji je Leibniz najpoznatiji po zaključku da je svemir, u ograničenom smislu, nešto najbolje što je Bog mogao stvoriti. On je bio, zajedno sa Renéom Descartesom i Baruchom Spinozom, veliki zagovornik racionalizma. Dao je veliki doprinos fizici i tehnologiji predvidjevši pojmove koji su se kasnije pojavili u filozofiji, teoriji vjerovatnoće, biologiji, medicini, geologiji, psihologiji, lingvistici i računarskim naukama. Dok je radio kao nadzornik biblioteke Wolfenbüttel u Njemačkoj, osmislio je sistem kataloga koji su poslužili kao vodiči najvećim evropskim bibliotekama. Njegovi prilozi ovoj ogromnoj lepezi tema raspršeni su u raznim akademskim časopisima, nekoliko hiljada pisama i neobjavljenih rukopisa koje je pisao na latinskom, francuskom, njemačkom, engleskom, italijanskom i holandskom jeziku.