Guanin | |
---|---|
Općenito | |
Hemijski spoj | Guanin |
Druga imena | 2-amino-6-hidroksipurin, 2-aminohipoksantin, Guanin |
Molekularna formula | C5H5N5O |
CAS registarski broj | 73-40-5 |
SMILES | c1[nH]c2c(n1)c(=O)[nH]c(n2)N |
InChI | 1/C5H5N5O/c6-5-9-3-2(4(11)10-5)7-1-8-3/h1H,(H4,6,7,8,9,10,11) |
Osobine1 | |
Molarna masa | 151,13 g/mol |
Agregatno stanje | Bijela amorfna čvrsta materija |
Gustoća | 2,200 g/cm3 (izračunata) |
Tačka topljenja | 360 °C (633.15 K), razlaže se |
Tačka ključanja | Sublimira |
Rastvorljivost | Nerastvorljiv |
Rizičnost | |
NFPA 704 | |
1 Gdje god je moguće korištene su SI jedinice. Ako nije drugačije naznačeno, dati podaci vrijede pri standardnim uslovima. |
Guanin (G, Gua) je jedna od četiri glavne nukleobaze, jedno od slova u genetičkoj informaciji koja je zapisana u nukleinskim kiselinama (DNK i RNK). Genetički kod je pohranjen u jedru, tj. u DNK, a različite kategorije RNK učestvuju u njenoj transkripciji (jedro) i translaciji (ribosomi u citoplazmi).[1][2][3] Ime ove nukleinske baze je izvedeno iz guano (= ptičiji izmet), jer je prvi put izolovana iz ptičijeg izmeta.
Guanin je derivat purina, a u baznom paru ima trostruku vodikovu vezu sa citozinom. Putem aromatskih interakcija, pozicionira se vertikalno sa ostalim nukleobazama. Guanin je tautomer, a njegov nukleozid je guanozin. U molekulama nukleinskih kiselina uparuje se sa citozinom.