Gustav Kirchhoff

Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). Ako se pravilno ne potkrijepe pouzdanim izvorima, sporne rečenice i navodi mogli bi biti izbrisani. Pomozite Wikipediji tako što ćete navesti validne izvore putem referenci te nakon toga možete ukloniti ovaj šablon.

Gustav Kirchhoff
Gustav Robert Kirchhoff
Rođenje	(1824-03-12) 12. mart 1824. Kalinjingrad, Pruska
Smrt	17. oktobar 1887(1887-10-17) (63 godine) Berlin, Njemačka

Gustav Robert Kirchhoff ( Königsberg, 12. mart 1824. – 17. oktobar 1887. godine) je njemački fizičar i hemičar koji je svojim radom jako doprinio osnovnom razumijevanju strujnog kola, spektroskopije i emisije radijacije crnih tijela sa zagrijavanim objektima. Pojam radijacija „crnog tijela“ skovao je 1862. godine, a dva seta nezavisnih koncepata o zakonima strujnog kola i termalne emisije nazvani su „Kirchhoffovi zakoni“ u njegovu čast.

Kirchhoff je rođen u Königsbergu, Istočna Pruska (danas Kalinjingrad), kao sin Friedrich Kirchhoffa, advokata i Johanne Henriette Wittke. Kirchhof je 1847. godine diplomirao na Königsbergškom univerzitetu i oženio se Clarom Richelot, kćerkom njegovog profesora matematike Friedricha Richelota. Iste godine preselili su se u Berlin, gdje su bili dok Gustav Kirchhoff nije dobio mjesto profesora u Breslau (danas Wrocław).

Kirchhoff je svoje zakone o strujnom kolu, koji su danas svudašnji u električnom inženjeringu, formulirao 1845. godine dok je još bio student. Svoje zakone o termalnoj radijaciji izložio je 1859. godine, a dokazao ih je 1861. U Breslauu je na spektroskopiji radio s Robertom Bunsenom, a bio je i suotkrivač elemenata cezija i rubidijuma 1861. dok je proučavao hemijsku kompoziciju Sunca preko njegovog spektralnog potpisa.

Rumfordovu medalju dobio je 1862. za istraživanje fiksiranih linija Sunčevog spektra i inverzije svijetlih linija u spektru umjetne svjetlosti.

Veoma je doprinio području spektroskopije tako što je formalizirao tri zakona koja upisuju spektralnu kompoziciju svjetla koje emitiraju užareni objekti, nadograđujući se na otkrićima Altera i Ångströma (vidi: spektralna analiza).