Limfni sistem (Systema lymphoideum) | |
---|---|
Identifikatori | |
TA | A13.0.00.000 |
FMA | 7162 74594, 7162 |
Anatomska terminologija |
Limfni sistem je dio circulacijskog sistema i vitalni dio imunskog sistema, sastavljen od mreže limfnih sudova koji nose bistru tekućina pod nazivom limfa ( od latinskog lympha = voda )[1] usmjereno ka srcu. Limfni sistem je prvi put opisan u sedamnaestom stoljeću, što su samostalno uradili Olaus Rudbeck i Thomas Bartholin [2][3][4]
Za razliku od kardiovaskularnog sistema, limfni sistem nije zatvoren. Ljudski cirkulacijski sistem u prosjeku ostvaruje dnevni promet od oko 20 litara krvi, u procesu kapilarne filtracije, koja uklanja plazmu dok ostavlja krvna zrnca. Oko 17 litara filtrirane plazme se resorbuje direktno u krvne sudove, dok preostala tri litra ostanu u intersticijskoj tečnosti. Jedna od glavnih funkcija limfnog sistema je da pruži dodatni povratni put za preostala tri litra.[5]
Druga glavna funkcija limfnog sistema je odbrana organizma u okviru imunskog sistema. Limfna je vrlo slična krvnoj plazmi: sadrži limfocite i druga bijela krvna zrnca. Također sadrži otpadne proizvode i mobilne ostatatke zajedno sa bakterijama i proteinima. Pridruženi organi, koji se sastoje od limfnog tkiva su mjesta za proizvodnju limfocita. Limfociti su koncentrirani u limfnim čvorovima. Slezena i timus su limfni organi imunskkog sistema.Krajnici su limfni organi koji su također povezani sa probavnim sistemom. Limfno tkivo sadrže limfocite, a također i druge vrste ćelija za podršku.[6] Sistem također uključuje sve strukture u okviru cirkulacije i proizvodnje limfocita (primarnih ćelijskih komponenti limfe), što uključuje i koštanu srž i limfno tkivo u vezi sa probavnim sistemom.[7]
Krv ne dolazi u direktan kontakt sa parenhimskim ćelijama i tjelesnim tkivimau t (osim u slučaju povrede izazvane pucanjem jednog ili više krvnih sudova), ali sastojci prvog izlaska krvi u mikrovaskularnoj razmjenu krvnih sudova postaju intersticijska tečnost, koja dolazi u kontakt sa parenhimskim ćelijama organizma. Limfna tečnost se formira kada intersticijska tekućina ulazi u početne limfne sudove limfnog sistema. Limfni se tada kreće mrežom limfnog suda, bilo unutrašnjim kontrakcijama limfnog suda ili vanjske kompresije limfnih sudova, preko vanjskih sila tkiva (npr. kontrakcije skeletnih mišića). Limfu pumpaju i sami,limfni sudova, iako u nekim slučajevima ne baš kao kada se krv pumpa snagom srca ili limfnih srca u nekih životinja. Organizacija limfnih .čvorova i drenaža prati organizaciju tijela u spoljne i unutrašnje regije, Dakle, limfni sudovi glave, udova i zidova tijelesne šupljine prate vanjsku rutu, a limfna mreža grudnog koša, abdomena i karlične šupljine slijedi unutrašnju rutu.[8] Limfni sudovi eventualnoi prazne u limfne kanale, koji odvode u jednu od dvije potključnjačne vene, kod raskrsnice sa unutrašnjom jugularnom venom.
|access-date=
zahtijeva |url=
(pomoć)