Dio serije o |
Evoluciji |
---|
Polimorfizam (grč. πολύ - poli = mnogo + μορφή -morf = oblik, figura, silueta), u biologiji se javlja kada se jedna osobina, u istoj populaciji određene vrste ispoljava u dva ili više jasno različitih fenotipova. Drugim riječima, pojavljuje se u više od jedne forme ili morfe. Da bi se klasificirao kao takav, mora se nalaze u istom staništu i u isto vrijeme i pripadati panmiktičnoj populaciji (sa slučajnim parenjem).[3]
Opisani polimorfizam uključuje varijaciju fenotipa. Međutim, ovaj termin se također koristi i u drugom smislu, kao kod molekulskih biologa kada opisuju mutacije u genotipu, kao što su jednonukleotidni polimorfizam (SNP) ili RFLP.
Polazna definicija, sama po sebi, dopušta da se termin polimorfizam u biologiji može odnositi na svaku pojavu ili čak i proces, ako se javlja u najmanje dvije varijante (morfe). Polimorfizam je uobičajen u prirodi, jer, u najširem smislu, uključuje i sveukupni biodiverziteta, genetičke varijacije i adaptacije. Obično funkcionira tako da da održava različite forme u populaciji koja živi u promjenljivom okruženju okruženju.[4] Najuobičajena pojava je spolni dimorfizam, koji se javlja kod mnoštva organizama. Drugi ilustrativan primjer može biti zaštitna obojenost leptira (vidi: mimikrija) ilihemoglobin i krvne grupe.
Prema teoriji evolucije, posljedica polimorfizma su procesi usmjeravanja evolucijskih procesa, u koje su uključeni i bilo koji drugi aspekti jedne vrste. To je nasljedna varijacija modofikovana putem prirodne selekcije. U polimorfizmu jedinke genetička konstitucija omogućuje veoma različita preoblikovanja u okvirima zadatog genotipa, kao i mehanizam prekidač koji određuje koji je morf ispoljio najveću prilagodljivost određenoj životnoj sredini.[4]
U genetičkom polimorfizmu genotip determinira fenotip (u interakciji sa faktorima životne sredine).