RNK polimeraza

DNK-usmjerena RNK-polimeraza
Heteromer ljudske TNK-polimeraze II}
Identifikatori
EC broj2.7.7.6
CAS broj9014-24-8
Baze podataka
IntEnzIntEnz pregled
BRENDABRENDA unos
ExPASyNiceZyme pregled
KEGGKEGG unos
MetaCycmetabolički put
PRIAMprofil
PDB struktureRCSB PDB PDBj PDBe PDBsum
Ontologija genaAmiGO / QuickGO
Pretraga
PMCčlanci
PubMedčlanci
NCBIproteini
RNK- polimeraza (ljubičasta) odmotavajući dvostruku spiralu DNK koristi jedan lanac (tamnije narandžasta) kao predložak za stvaranje jednolančane informacijske RNK (zelena)

RNK-polimeraza (skraćeno RNKP ili RNKpol i službeno DNK usmjerena RNA-polimeraza) – u molekulskoj biologiji – je enzim koji sintetizira RNK prema matričnom polulancu DNK .

Korištenjem enzima helikaza, RNKP lokalno otvara dvolančanu DNK, tako da se jedan lanac izloženih nukleotida može koristiti kao predložak za sintezu RNK, u procesu zvanom transkripcija. Transkripcijski faktor i pridružena transkripcija kompleksa medijatora moraju biti vezani za mesto vezanja DNK zvano regija promotora, prije nego što RNKP može pokrenuti despiralizaciju DNK na tom položaju. RNKP ne samo da započinje transkripciju RNK, već i dovodi nukleotide u određeni položaj, olakšava vezanje i izduživanje, ima suštinske sposobnosti ispravki i zamjene, kao i sposobnost prepoznavanja završetka. Kod eukariota , RNKP može graditi lance dužine sve do 2,4 miliona nukleotida.

RNKP proizvodi RNK koja je, funkcijski, ili za kodiranje, proteinskog lanca tj. informacijska RNK (iRNK); ili nekodiranje (takozvani "RNK geni"). Postoje najmanje četiri funkcijska tipa RNK gena:

  1. transportna RNK (tRNK) – prenosi specifične aminokiseline na rastuće polipeptidne lance na ribosomskom mjestu sinteze proteina, tokom translacije;
  2. ribosomska RNK (rRNA) – ugrađuje se u ribosome;
  3. mikro-RNK (miRNK) – regulira aktivnost gena; i,
  4. katalitska RNK (ribozim) – funkcionira kao enzimski aktivna molekula RNK.

RNK-polimeraza bitna je za život i nalazi se u svim živim organizmima i mnogim virusima. Ovisno o organizmu, RNK-polimeraza može biti proteinski kompleks (multi-podjedinica RNKP) ili se sastojati samo od jedne podjedinice (RNKP, ssRNKP), od kojih svaka predstavlja neovisnu lozu. Prva se nalazi kod bakterija, arheja i eukariota, dijeleći sličnu strukturu jedra i mehanizam.[1] Potonji se nalazi u bakteriofagu, kao i u eukariotskim hloroplastima i mitohondrijama, a povezan je sa modernim DNK-polimerazama.[2] Eukariotski i arhejski RNKP-ovi imaju više podjedinica nego bakterijski i njima se drugačije kontrolira.

Bakterije i arheje imaju samo jednu RNK-polimerazu. Eukarioti imaju više tipova jedarnih RNKP-a, od kojih je svaki odgovoran za sintezu različitog podskupina RNK:

  1. ^ Greška kod citiranja: Nevaljana oznaka <ref>; nije naveden tekst za reference s imenom pmid21233849
  2. ^ Greška kod citiranja: Nevaljana oznaka <ref>; nije naveden tekst za reference s imenom pmid9419244

Developed by StudentB