Somatostatin

SST
Dostupne strukture
PDBPretraga ortologa: PDBe RCSB
Spisak PDB ID kodova

2MI1

Identifikatori
AliasiSST
Vanjski ID-jeviOMIM: 182450 MGI: 98326 HomoloGene: 819 GeneCards: SST
Lokacija gena (čovjek)
Hromosom 3 (čovjek)
Hrom.Hromosom 3 (čovjek)[1]
Hromosom 3 (čovjek)
Genomska lokacija za SST
Genomska lokacija za SST
Bend3q27.3Početak187,668,912 bp[1]
Kraj187,670,394 bp[1]
Lokacija gena (miš)
Hromosom 16 (miš)
Hrom.Hromosom 16 (miš)[2]
Hromosom 16 (miš)
Genomska lokacija za SST
Genomska lokacija za SST
Bend16 B1|16 15.0 cMPočetak23,708,323 bp[2]
Kraj23,709,708 bp[2]
Obrazac RNK ekspresije
Više referentnih podataka o ekspresiji
Ontologija gena
Molekularna funkcija hormone activity
Ćelijska komponenta extracellular region
soma
Vanćelijsko
Biološki proces negative regulation of cell population proliferation
hormone-mediated apoptotic signaling pathway
hyperosmotic response
chemical synaptic transmission
regulation of cell migration
response to heat
response to nutrient
response to acidic pH
response to steroid hormone
G protein-coupled receptor signaling pathway
response to amino acid
cell-cell signaling
response to organonitrogen compound
varenje
cell surface receptor signaling pathway
regulation of signaling receptor activity
Izvori:Amigo / QuickGO
Ortolozi
VrsteČovjekMiš
Entrez
Ensembl
UniProt
RefSeq (mRNK)

NM_001048

NM_009215

RefSeq (bjelančevina)

NP_001039

NP_033241

Lokacija (UCSC)Chr 3: 187.67 – 187.67 MbChr 16: 23.71 – 23.71 Mb
PubMed pretraga[3][4]
Wikipodaci
Pogledaj/uredi – čovjekPogledaj/uredi – miš

Somatostatin, poznat i kao hormon inhibicije rasta (GHIH) ili nekoliko drugih imena, je peptidni hormon koji regulira endokrini sistem i izazina neurotransmisiju i ćelijsku proliferaciju preko interakcije sa G-protein spregnutim receptorima somatostatina i inhibicije otpuštanja brojnih sekundarnih hormona. Somatostatin koći djelovanje insulina i lučenje glukagona.[5]

Somatostatin ima dva aktivna oblika, nastala alternativnim cijepanjem jednog preproteina: jednog koji se sastoji od 14 aminokiselina (prikazan u infoboksu desno) i drugog koji se sastoji od 28 aminokiselina.[6][7]

Među kičmenjacima, postoji šest različitih somatostatinskig gena, označenih sa SS1, SS2, SS3, SS4, SS5 i SS6.[8] Riba zebra ima svih šest.[8] Šest različitih gena, zajedno s pet različitih receptora somatostatina, omogućavaju somatostatinu veliki raspon funkcija.[9] Ljudi imaju samo somatostatinski gen SST.[10][11][12]

  1. ^ a b c GRCh38: Ensembl release 89: ENSG00000157005 - Ensembl, maj 2017
  2. ^ a b c GRCm38: Ensembl release 89: ENSMUSG00000004366 - Ensembl, maj 2017
  3. ^ "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  4. ^ "Mouse PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  5. ^ "somatostatin". Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica Online. Encyclopædia Britannica Inc., 2016. Web. 04 mag. 2016 <http://www.britannica.com/science/somatostatin>.
  6. ^ Costoff A. "Sect. 5, Ch. 4: Structure, Synthesis, and Secretion of Somatostatin". Endocrinology: The Endocrine Pancreas. Medical College of Georgia. str. 16. Arhivirano s originala, 5. 4. 2008. Pristupljeno 19. 2. 2008.
  7. ^ "somatostatin preproprotein [Homo sapiens]". NCBI Reference Sequence. National Center for Biotechnology Information Support Center (NCBI).
  8. ^ a b Liu Y, Lu D, Zhang Y, Li S, Liu X, Lin H (septembar 2010). "The evolution of somatostatin in vertebrates". Gene. 463 (1–2): 21–8. doi:10.1016/j.gene.2010.04.016. PMID 20472043.
  9. ^ Gahete MD, Cordoba-Chacón J, Duran-Prado M, Malagón MM, Martinez-Fuentes AJ, Gracia-Navarro F, Luque RM, Castaño JP (juli 2010). "Somatostatin and its receptors from fish to mammals". Annals of the New York Academy of Sciences. 1200: 43–52. doi:10.1111/j.1749-6632.2010.05511.x. PMID 20633132.
  10. ^ "Entrez Gene: Somatostatin".
  11. ^ Shen LP, Pictet RL, Rutter WJ (august 1982). "Human somatostatin I: sequence of the cDNA". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 79 (15): 4575–9. doi:10.1073/pnas.79.15.4575. PMC 346717. PMID 6126875.
  12. ^ Shen LP, Rutter WJ (april 1984). "Sequence of the human somatostatin I gene". Science. 224 (4645): 168–71. doi:10.1126/science.6142531. PMID 6142531.

Developed by StudentB