Sufiks ili postfiks – u gramatici – je afiks koji se nalzi nakon korijena riječi. Uobičajeni primjeri su padežni završeci koji označavaju promjene imenica i pridjeva po padežima (deklinaciju) te glagolski završeci koji čine konjugaciju glagola.[1][2]
U bosanskom, kao i u ostalim indoevropskim jezicima, sufiksi mogu nositi gramatičku (infleksijski sufiksi) ili leksičku informaciju (derivacijski sufiksi). Infleksijski sufiks se ponekad označava kao desinent. Primjeri sufiksa :
Brojni sufiksi postoje i u mnogim sintetičkim jezicima poput češkog, finskog, latinskog, njemačkog, mađarskog, ruskog i dr.
Sufiksi u bosanskom, kao i drugi slavenski jezici, obično imaju slavenske korijene, ali su često usvojeni i iz grčkog, latinskog i francuskog.