Teritorijalna odbrana

Teritorijalna odbrana
Grb Teritorijalne odbrane
Utemeljena	1969.
Vojna statistika
Rezervni sastav	1.500.000

Teritorijalna odbrana (TO) je bila komponenta Oružanih snaga Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije (OS SFRJ).

Oružane snage SFRJ sastojale su se od dvije komponente: Jugoslavenske narodne armije (JNA) i Teritorijalne odbrane. Zadatak Oružanih snaga SFRJ bio je da štite nezavisnost, suverenitet, cjelokupnost teritorije i Ustavom utvrđeno društveno uređenje SFRJ. Iako nije komponenta Oružanih snaga SFRJ, milicija se također u ratu, za vrijeme neposredne ratne opasnosti i u drugim vanrednim prilikama mogla upotrijebiti za izvršavanje vojnih zadataka za oružane snage pri čemu se jedinica milicije potčinjavala nadležnom starješini koji rukovodi borbenim dejstvom.

Osnivanju TO prethodio je razvoj koncepcije vojne doktrine "opštenarodne odbrane" koja je oblikovana 1968. godine a kao službena vojna doktrina proglašena 1969. godine donošenjem Zakona o narodnoj odbrani ("Službeni list SFRJ", broj 8/1969 od 19. 02. 1969. godine) kojim je ujedno i osnovana TO kao komponenta Oružanih snaga.

TO je uključivala sve naoružane sastave u SFRJ koji nisu pripadali JNA ili miliciji. Teritorijalna odbrana predstavljala je najširi oblik organizovanja radnih ljudi i građana za oružanu borbu i određene zadatke društvene samozaštite i najširi oblik organizovanog oružanog opštenarodnog otpora. Svrha TO bila je da veliki broj muškog stanovništva prođe vojnu obuku i bude osposobljeno za učešće u odbrani SFRJ kroz lokalno organizovane i velikim dijelom nezavisne vojne jedinice.

TO su organizovale, finansirale i opremale konstitutivne federalne jedinice - socijalističke republike (Slovenija, Hrvatska, Bosna i Hercegovina, Srbija, Crna Gora i Makedonija) i socijalističke autonomne pokrajine (Kosovo i SAP Vojvodina). Zbog toga, TO se često smatrala "republičkom vojskom", vojskama federalnih jedinica.