Cyfres o englynion yw Englynion y Juvencus, a elwir felly am eu bod ar glawr yn Llawysgrif Juvencus, Llawysgrif Ladin o'r 9ed ganrif a gedwir yn Llyfrgell Prifysgol Caergrawnt. Er mai Lladin yw iaith y llawysgrif, Hen Gymraeg yw iaith yr englynion.
Rhan o gerdd storïol yw'r gyfres gyntaf o englynion a gwaith crefyddol yw'r ail. Ni wyddus pwy a weithiodd yr englynion hyn na pha bryd, ond dichon mai dyma'r enghraifft gynharaf o farddoniaeth Gymraeg sydd ar glawr[1] (diweddarach yw'r llawysgrifau sy'n cynnwys yr Hengerdd, ond credir fod y canu hwnnw yn perthyn i'r 6g).
- ↑ Gwyddoniadur Cymru, Yr Academi Gymraeg, Gwasg Prifysgol Cymru, Caerdydd, 2008