Roedd yr Hen Aifft yn wareiddiad a ddatblygodd ar hyd canol a rhan isaf afon Nîl o tua 3150 CCC. hyd nes iddi ddod yn dalaith Rufeinig Aegyptus yn 31 CCC. Roedd yn ymestyn tua'r de o aber y Nîl hyd at Jebel Barkal ger y pedwerydd cataract. Ar brydiau roedd yr Aifft yn rheoli tiriogaethau ehangach.
Roedd gwareiddiad yr Aifft yn dibynnu ar y Nîl. Pan fyddai'r glawogydd ymhellach i'r de yn peri i'r afon ddod tros ei glannau a gorchuddio llawer o'r tir, byddai'n dyfrhau ac yn ffrwythloni'r tir ar unwaith. Roedd hyn o bwysigrwydd mawr mewn gwlad lle nad oes bron ddim glaw.
Roedd amaethyddiaeth wedi cyrraedd dyffryn y Nîl erbyn tua 6000 CCC. Erbyn 3300 CCC, yr oedd yr Aifft wedi ei rhannu yn ddwy deyrnas, yr Aifft Uchaf (Ta Shemau) a'r Aifft Isaf (Ta Mehu), gyda'r ffin oddeutu safle Cairo heddiw. Unwyd y ddwy deyrnas gan Menes, brenin cyntaf yr Aifft unedig.
Y prif gyfnodau yn hanes yr Aifft yw: