Bhagavatapurana

„ॐ नमो भगवते वासुदेवाय
जन्माद्यस्य यतोऽन्वयादितरतश्चार्थेष्वभिज्ञः स्वराट् तेने ब्रह्म हृदा य आदिकवये मुह्यन्ति यत्सूरयः
तेजोवारिमृदां यथा विनिमयो यत्र त्रिसर्गोऽमृषा धाम्ना स्वेन सदा निरस्तकुहकं सत्यं परं धीमहि“

„om̐ namo bhagavate vāsudevāya
janmādyasya yato'nvayāditarataścārtheṣvabhijñaḥ svarāṭ tene brahma hṛdā ya ādikavaye muhyanti yatsūrayaḥ
tejovārimṛdāṁ yathā vinimayo yatra trisargo'mṛṣā dhāmnā svena sadā nirastakuhakaṁ satyaṁ paraṁ dhīmahi“

„Möge unsere Ehrerbietung Vasudeva gelten – dem Ursprünglichen und Glücklichen.
Er, der immerzu Gegenwärtige, übermittelte das vedische Wissen dem Herzen des Erstgeschaffenen Brahma, damit er es in vollkommener Freiheit rückbesinnt.
Selbst erleuchtete Seelen befinden sich über Ihn in Illusion, so wie Wasser das Feuer der Sonne vernebelt. Verblendet durch die Wirkungsweisen der materiellen Natur erscheint ihnen die Welt der Fakten als gegeben. Ich meditiere über Ihn, dem Selbstzufriedenen, dem Inbegriff transzendentaler Wahrheit frei von Täuschung.“