| Part of a series on |
| Anarchism |
|---|
 |
Anarchism and nationalism both emerged in Europe following the French Revolution of 1789 and have a long and durable relationship going back at least to Mikhail Bakunin and his involvement with the pan-Slavic movement prior to his conversion to anarchism. There has been a long history of anarchist involvement with nationalism all over the world as well as with internationalism.
During the early 20th century, anarchism was very supportive of anationalism and Esperanto.[1][2][3] After the Spanish Civil War, Francoist Spain persecuted anarchists and Catalan nationalists, among whom the use of Esperanto was extensive.[4]
Irish anarchist Andrew Flood argues that anarchists are not nationalists and are completely opposed to it, but rather they are anti-imperialists.[5] Similarly, the Anarchist Federation in Britain and Ireland views nationalism as an ideology totally bound up with the development of capitalism and unable to go beyond it.[6]
- ^ Firth, Will. "Esperant Kaj Anarkiismo". Nodo50. Retrieved 21 September 2020. "Anarkiistoj estis inter la pioniroj de la disvastigo de Esperanto. En 1905 fondiĝis en Stokholmo la unua anarkiisma Esperanto-grupo. Sekvis multaj aliaj: en Bulgario, Ĉinio kaj aliaj landoj. Anarkiistoj kaj anarki-sindikatistoj, kiuj antaŭ la Unua Mondmilito apartenis al la nombre plej granda grupo inter la proletaj esperantistoj, fondis en 1906 la internacian ligon Paco-Libereco, kiu eldonis la Internacian Socian Revuon. Paco-libereco unuiĝis en 1910 kun alia progresema asocio, Esperantista Laboristaro. La komuna organizaĵo nomiĝis Liberiga Stelo. Ĝis 1914 tiu organizaĵo eldonis multe da revolucia literaturo en Esperanto, interalie ankaŭ anarkiisma. Tial povis evolui en la jaroj antaŭ la Unua Mondmilito ekzemple vigla korespondado inter eŭropaj kaj japanaj anarkiistoj. En 1907 la Internacia Anarkiisma Kongreso en Amsterdamo faris rezolucion pri la afero de internacia lingvo, kaj venis dum la postaj jaroj similaj kongresaj rezolucioj. Esperantistoj, kiuj partoprenis tiujn kongresojn, okupiĝis precipe pri la internaciaj rilatoj de la anarkiistoj."
- ^ Roselló, Josep Maria Roselló (17 August 2005). "Dossier: El naturalismo libertario en la península ibérica (1890-1939)". Ekintza Zuzena. No. 32. Archived from the original on 20 March 2012. Retrieved 3 June 2014.
Proliferarán así diversos grupos que practicarán el excursionismo, el naturismo, el nudismo, la emancipación sexual o el esperantismo, alrededor de asociaciones informales vinculadas de una manera o de otra al anarquismo. Precisamente las limitaciones a las asociaciones obreras impuestas desde la legislación especial de la Dictadura potenciarуán indirectamente esta especie de asociacionismo informal en que confluirá el movimiento anarquista con esta heterogeneidad de prácticas y tendencias. Uno de los grupos más destacados, que será el impulsor de la revista individualista Ética será el Ateneo Naturista Ecléctico, con sede en Barcelona, con sus diferentes secciones la más destacada de las cuales será el grupo excursionista Sol y Vida.
- ^ Díez, Xavier (1 April 2006). "La insumisión voluntaria. El anarquismo individualista español durante la Dictadura y la Segunda República (1923-1938)" (PDF). pp. 1–36. Archived from the original (PDF) on 23 July 2011. Retrieved 6 May 2011.
La insumisión voluntaria: El anarquismo individualista español durante la Dictadura y la Segunda República (1923–1938).
- ^ Del Barrio, Toño; Lins, Ulrich (27–29 November 2006). "La utilización del esperanto durante la Guerra Civil Española". Nodo50. International Congress on the Spanish Civil War. Retrieved 21 September 2020.
- ^ Flood, Andrew. "An Anarchist Perspective on Irish Nationalism". Workers Solidarity Movement.
- ^ "Against Nationalism". Anarchist Federation. 3 April 2009. Retrieved 23 September 2020.