Belorusa lingvo | ||
беларуская мова biełaruskaja mova | ||
lingvo • moderna lingvo | ||
---|---|---|
Orientslavaj lingvoj | ||
Parolata en | Belorusio, Latvio, Litovio, Pollando, Rusio, Ukrainio | |
Parolantoj | 7 milionoj | |
Skribo | belorusa alfabeto, latina alfabeto, araba skribo, Łacinka, beloruslingva araba skribo | |
Lingvistika klasifiko | ||
Hindeŭropa Slava | ||
Oficiala statuso | ||
Oficiala lingvo en | Belorusio, Pollando (kiel helplingvo en komunumoj Czyże, Orla, Narewka kaj Hajnówka) | |
Reguligita de | Instituto de Lingvo kaj Literaturo de Nacia Akademio de Sciencoj de Belorusio, Nacia Akademio de Sciencoj de Belorusio | |
Lingva statuso | 2 vundebla | |
Lingvaj kodoj | ||
Lingvaj kodoj | ||
ISO 639-1 | be | |
ISO 639-2 | bel | |
ISO 639-3 | bel | |
SIL | BEL | |
Glottolog | bela1254 | |
Angla nomo | Belarusian | |
Franca nomo | biélorusse | |
Vikipedio | ||
La Patro Nia (Ойча наш) (taraŝkevica):
|
La belorusa lingvo (aŭ foje la belarusa lingvo; beloruse: беларуская мова, biełaruskaja mova) estas slava lingvo kaj la oficiala lingvo de Belorusio. Ĝi kun la rusa kaj ukraina lingvoj apartenas al Orienta slava lingvaro.
Laŭ informoj de censo farita en 1999 entute el 8.159 milionoj da belorusoj vivantaj en Belorusio nomis la belorusan lingvon kiel gepatra 85,6% (ĉirkaŭ 7 milionoj da homoj), kaj 41,3% nomis ĝin kiel lingvo uzata hejme. Aldone la belorusa estas gepatra por 67,1% el 395.7 mil popoloj vivantaj en Belorusio, 57,6% el ili hejme parolas beloruse.
Pro densaj kaj multjaraj kontaktoj kun la rusa lingvo en Belorusio kreiĝis lingva fenomeno nomata трасянка (trasjanka): mikso de la belorusa lingvo kun rusa leksiko, kaj foje kun sintakso. Tiu miksita formo estas simila al piĝino kaj kreola lingvo.