Britannia

Britannia (laŭ la latina lingvo; anglalingve: Britain) dum la antikva epoko de Eŭropo estis la nomo por la tiuepoke de keltoj loĝata insulo en la nordokcidento de Eŭropo, okcidente de la insulo Irlando. Hodiaŭ la esperanta vorto Britio uziĝas sinonime por la longa ŝtatonomo Unuiĝinta Reĝlando de Granda Britio kaj Norda Irlando, kiu krom la antikvan Britannia ankaŭ ampleksas la nordan parton de Irlando kaj la pli etajn el la britaj insuloj - kontraste al la same origine kelta regiono Bretonio en norda Francio, kiun oni konsideris "Eta Britio", en la angla kaj pluraj aliaj naciaj lingvoj ekestis la vorto "Granda Britio" (angle Great Britain) por la plej granda de la britaj insuloj norde de Bretonio. La teritorio ampleksas la hodiaŭajn landojn Anglio, Kimrio kaj Skotio, kvankam la provinco de la Romia Imperio Britannia, kiu ekestis dum la jaro 43 post Kristo, nur ampleksis la areon de Anglio kaj Kimrio, do la sudan duonon de la insulo sen la norda Skotio.

La probabla antaŭkelta nomo por Britannia estas Albion.

La nomo Britannia supozeble devenas de la malnovirlanda vorto brith- respektive breith-, kio signifas tatuita.