Diglosio

En lingvistiko, diglosio au duidiomismo (du-idiom-ism-o, idiomo estas loka lingvo) estas okazo, kiam, en difinita socio, ekzistas du proksime interrilatantaj lingvoj, unu prestiĝa, kiun oni ĝenerale uzas por formalaĵoj, kaj alia malalte taksata, kiu kutime estas la ĉiutaga parola lingvo. La prestiĝa lingvo kutime estas pli normigita kaj ties formoj kaj vortprovizo ofte interferas la malĉefan lingvon, kvankvam ĝenerale ŝanĝiĝinte.

La sociolingvistika situacio formale estas diglosia, kiam la dominata lingvo estas plimulta en la sociaj stratumoj kun malpli da prestiĝo kaj politika potenco, dum la hegemona estas tiu de la dominanta klaso aŭ grupo, same kiel de la administracio.

La anoj de la malsuperaj grupoj povas akcepti, ke la lingvoj havas malsamajn funkciojn, kaj uzi ilin depende de la situacio, aŭ entrepreni procezon de naturalizado al la hegemona lingvo, alprenante ĝin por ĉiuj okazoj kaj uzante la dominatan nur sporade. En tiuj ĉi okazoj, la intergeneracia transdono de la dominata lingvo estas ĉiam malfacila kaj ĝi perdas parolantojn en ĉiu generacio.

Ekstaras lingva konflikto ĉiam, kiam la parolantoj de la dominata lingvo volas transiri la truditajn limojn kaj normaligi ĝin, por ke ĝi okupu la lokon de la hegemona lingvo.