Back Onderwys Afrikaans ትምህርት Amharic Educación AN Leorniancræft ANG تعليم Arabic تعليم ARY শিক্ষা Assamese Educación AST शिक्षा AWA Təhsil Azerbaijani

Eduko

Eduko
scienca fako
afero
service type (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata
servo • komunigo de scio • socia procezo
v • d • r
Knabinoj en Iraka lernejo.
Lekcio ĉe la Fakultato de Biomedicina Inĝenierado, Ĉeĥa Teknika Universitato CTU, en Prago.
Lernejaj geinfanoj side sur korto en Bamozai, ĉe Gardez, Paktja Provinco, Afganio.
Studentaj partoprenantoj en robotika konkurenco nome FIRST Robotics Competition, Vaŝingtono, Usono.
Doktrinado en la klasĉambro, la enkorpiĝo de politika enhavo en la studmaterialo aŭ instruistoj, kiuj misuzas sian rolon por doktrini studentojn, kontraŭas la celojn de edukado, kiu celas liberecon de penso kaj kritika pensado.

Eduko ampleksas ĉiun agon, kiu intence evoluigas la korpajn, intelektajn kaj moralajn kapablojn de homo. Eduko estas la procezo de faciligado de lernado, aŭ la akiro de scio, kapabloj, valoroj, kredoj, kaj kutimoj. Instruaj metodoj inkludas rakontadon, diskuton, instruadon, trejnadon, kaj esploradon. Eduko ofte okazas sub la konsilado de edukistoj, sed lernantoj ankaŭ povas eduki sin.[1] Eduko povas okazi en formalaj aŭ neformalaj kuntekstoj kaj ĉiu sperto kiu havas forman efikon al la maniero kiel oni pensas, sentas, aŭ agoj povas esti konsideritaj instruaj. La metodaro de instruado estas nomita pedagogio.

Eduko estas ofte kaj formale dividis en stadiojn kiel ekzemple antaŭlernejo aŭ infanĝardeno, bazlernejo, mezlernejon kaj tiam kolegion, universitaton aŭ metilernejon.

Laŭ historia kompreno la nocio ĝenerale reprezentas la imagon, ke la edukadon organizas aŭtoritatoj (gepatroj, lernejoj, universitatoj, ŝtatoj...) por infanoj kaj junuloj, kiuj devas diligente ensorbi la edukajn enhavojn, tio estas pli malpli pasive akceptita, dum lernado supozas alia vidpunkto laŭ kiu aktiva sinteno estas postulata kaj preskaŭ neniam tiu havas negativajn nuancojn. Precipe dum la 20-a jarcento kreskis tendenco al la kompreno, ke aktiva alproprigo pro internaj motivoj estas esenca faktoro, kio kontribuas al sukcesa edukado. Post laŭ tiuj ĉi tendencoj diverslande reformiĝis la instrumaniero (ĉefe en okcidenta Eŭropo en la 1970-aj kaj 1980-aj jaroj), kaj kritikistoj plendas, ke pro troa libereco la junularo ne plu lernas celorientite labori, kaj ke tradiciajn valorojn anstataŭas ajnisma kaj konsumisma pensmaniero. La procezo de tutmondiĝo instigas plian reinterpreton de la eduko, kiu ne plu estas defio nur por infanoj kaj junuloj sed por homoj de ĉiu aĝo. Ĉi-rilate uziĝis la slogano "tutviva lernado". La disvolviĝo de la komputiko aperigis novajn instru- kaj lerno-manierojn, oni nun (ne nur, sed ankaŭ) e-lernas en virtuala etenda lernejo.

Rajto pri edukado estis rekonita fare de kelkaj registaroj, sur la tutmonda nivelo: Artikolo 13 el la 1966 Internacia Pakto de la Unuiĝintaj Nacioj pri Ekonomiaj, Sociaj kaj Kulturaj Rajtoj rekonas universalaĵon rekte al eduko.[2] En plej multaj regionoj eduko estas deviga ĝis ia aĝo.

  1. ↑ Dewey, John. [1916] (1944) Democracy and Education. The Free Press, p. 1–4. ISBN 0-684-83631-9.
  2. ↑ ICESCR, Article 13.1

Developed by StudentB